Skip to main content

Silicon Valley #4

" When you walk in the shadow of a stranger,
  you learn things you never knew you did not know. "

  -- Aesop


ร่มเงาเพลาอารมณ์
ด้วยห่อห่มบ่มความฝัน
แดดแรงแสงอ่อนพลัน
ด้วยกางกั้นปันร่มเงา



ภาพชุดนี้เกิดจากวันว่างๆ ที่ถือโอกาสท่องเที่ยวอีกครั้ง วันที่ถ่ายภาพชุดนี้เป็นวันฮาโลวีน เลยถือโอกาสไปเที่ยวบ้านผีสิงซะหน่อย (ซึ่งเป็นบ้านผีสิงของแท้ที่ยังเป็นที่ร่ำลือกันอยู่) คือ "Winchester Mystery House" ที่ San Jose แต่เป็นการท่องเที่ยวในตอนกลางวันเพื่อไปดูบรรยากาศ เนื่องจากมีการเตรียมตัวฉลองงานฮาโลวีนที่นี่ตอนกลางคืน (ไม่สามารถไปตอนกลางคืนได้เพราะวันนั้นต้องย้ายไป Palo Alto ตอนเย็น)


หุ่นฟางยิ้มเริงร่า
สรวลหรรษาพาคลายเหงา
ไร้สุขไร้โศกเศร้า
รู้ว่างเปล่าเจ้าหุ่นฟาง



สิ่งที่น่ารักที่นี่คือสวนที่สวยงามขนาดกระทัดรัดที่ถูกตกแต่งด้วยกองทัพหุ่นฟาง ในอิริยาบทต่างๆ ผลฟักทองสีส้มสดใสกระจัดกระจายไปทั่ว และน้องกาน่ารักๆ เกาะอยู่ทั่วไปตามต้นไม้ให้ได้บรรยากาศเทศกาลฮาโลวีนยิ่งนัก นักท่องเที่ยวที่มาวันนี้ก็ dress up เป็นชุดแม่มด พ่อมด นางฟ้าเต็มไปหมด (แต่ไร้นามมิได้ถ่ายภาพนักท่องเที่ยวมาเพราะเกรงใจเห็นส่วนใหญ่มากันเป็นครอบครับมีเด็กเล็กๆ วิ่งไปวิ่งมาอบอุ่นทีเดียว)


นกกามาทายทัก
เหมือนรู้จักมิได้ห่าง
แย้มยิ้มพริ้มใจพลาง
คู่เคียงข้างทางนกกา



การเดินเที่ยวที่นี่ถ้าเป็นแบบเสียค่าเข้าชมจะแบ่งเป็นสองแบบคือ "Mansion Tour" กับ "Behind The Scene Tour" โดยทั้งสองแบบจะมีคุณไกด์ผู้เชี่ยวชาญเดินนำทางให้ เพราะสถานที่ค่อนข้างซับซ้อนวุ่นวายและมีเรื่องราวมากมายอยู่เบื้องหลังพอควร ส่วน "Garden Tour" นั้นจะฟรีสำหรับผู้มาชมและมีเสียงพูดอยู่เป็นระยะๆ ด้วยมีเวลาเหลือเฟือไร้นามเลยทดลองทัวร์ทุกรูปแบบ


ตึกเก่าเจ้าตระหง่าน
เป็นแบบบ้านบ่งยศฐา
งามงดจรดตา
ชวนให้หาค่าตึกเก่า



ระบบทัวร์ที่นี่จัดได้ใช้ได้ทีเดียว คือ Mantion Tour เค้าจะให้เบอร์เป็นตัวเลข ส่วน Behind the Scene Tour จะให้เป็นตัวอักษร แล้วเค้าก็จะประกาศเบอร์ทัวร์ให้ไปรวมกันที่จุดนัดพบ ตอนไร้นามไปได้ทัวร์เบอร์ 8 กับเบอร์ H ซึ่งเวลาจะอยู่ประมาณ 11 โมงกับบ่ายโมงครึ่งตามลำดับ ไร้นามมาถึงตั้งแต่ 10 โมงก็เลยเตร็ดเตร่เดินในสวน self-Garden Tour ถ่ายรูปไปพลางๆ ก่อน


รูปปั้นตั้งประดับ
ดูส่งรับขับความเหงา
โดดเดี่ยวเปลี่ยวดายเศร้า
รู้ไหมเล่าเจ้ารูปปั้น



เดินชมสวนก็จะมีพิพิธภัณฑ์ฟรีให้ดูคือพิพิธภัณฑ์ปืน (ปืน Winchester) เพราะตระกูลของเจ้าของบ้านนี้มีชื่อเสียงเรื่องผลิตปืน นั่นอาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้บ้านนี้ซับซ้อนเพราะคุณไกด์เล่าว่ามีห้องเหมือนค่ายกลมากมายเพื่อไม่ให้ขโมยเข้ามาลอบฆ่าได้เช่นมี "Door to no where" เป็นประตูที่เปิดออกมาจากข้างใน (ชั้นสอง) แล้วคนเปิดจะหล่นลงมากเลยเพราะไม่มีห้องถัดไป หรือประตูที่เปิดออกไปแล้วเจอกำแพงตัน ตรงทางออกรถม้าสำหรับคนพยายามหาทางหลบหนีจากทางปืนแต่จะหนีไม่ได้เพราะพบทางตัน (แล้วก็จะโดนยิงตายอยู่ตรงนั้น)


วงกตคดซับซ้อน
ดูยอกย้อนก่อนภาพฝัน
งามงดหรือพรึงพลัน
ตามยึดมั่นอันวงกต



สถาปัตยกรรมที่นี่จะอิงแบบ Victoria ตึกออกแนวเหลืองแดงอมส้มๆ เดิมทีมีความสูงทั้งหมด 7 ชั้น (รวมหอคอย/ก่อนถล่มเพราะแผ่นดินไหว) แต่ตอนนี้เปิดให้นักท่องเที่ยวขึ้นชมถึงชั้น 4 ลักษณะข้างในเรียกได้ว่าประหลาดทีเดียวเช่นขั้นบันไดจะสูงเพียงประมาณหนึ่งนิ้วเพราะฉะนั้นบันไดจากชั้นหนึ่งถึงชั้นสองจะยาว มากๆ ขดไปขดมาประมาณ 7 ทบ (คุณไกด์บอกว่าให้คนที่มาลอบฆ่าเจ้าของบ้านบุกมา/ลอบหนีลำบาก) แต่บ้านนี้มีเทคโนโลยีสูงทีเดียวเช่นมีลิฟท์ยุคบุกเบิกทั้งรุ่นแรงดันไอน้ำ และรุ่นเริ่มใช้ไฟฟ้า มีสิ่งประดิษฐ์ patent มากมาย เช่นระบบน้ำร้อนทั่วบ้านหลังแรก ระบบไฟ/กลไกเรียกคนใช้ให้ไปประจำจุดต่างๆ ฯลฯ (เพราะเจ้าของเป็นคนสนใจเทคโนโลยีและมีเงิน)


กระจกสีสะท้อน
ประภัทสรหลอนงามงด
มุมมืดแสงสีสด
สรรปรากฏผ่านกระจก



เจ้าของบ้านที่นี่ดูชื่นชอบ Stained Glass มาก สังเกตได้ว่าทางเชื่อมหลายๆ ห้อง หรือตามห้องสำคัญจะมีกระจกสีสวยสดเป็นลวดลายต่างๆ ประดับอยู่ให้บรรยากาศข้างใน Classic ทีเดียว ลวดลายที่มีชื่อเสียงและมีมูลค่าสูง คือกระจกดอกไม้รูปแบบต่างๆ แต่พอดีห้องแรกๆ ไร้นามมัวแต่ตะลึงกับความสวยงามเลยลืมถ่ายรูปมาฝากเพื่อนๆ ให้ได้ชื่นชมกัน


ราตรีที่มาเยือน
แสงดาวเดือนเลือนผันผก
ซับซ้อนซ่อนวนวก
มืดตระหนกปรกราตรี



ส่วนทัวร์ Behind the Scene นั้นจะพาไปชมเบื้องหลังการทำงานของบรรดาคนงาน หรือเครื่องจักรกลไกที่ทำให้คนในบ้านได้อยู่อย่างสะดวกสบาย หรือสัตว์เลี้ยง เวลาเดินทัวร์ต้องใส่หมวกกันน็อคเพราะต้องเดินไปในหลายๆ บริเวณ ซึงบางบริเวณนั้นอันตรายเช่นห้องใต้ดิน ตอนไปชมห้องใต้ดินค่อนข้างประทับใจเรื่องระบบการสร้างห้องด้วยตอม่อที่แยกกัน ทำให้ตึกข้างบนที่เห็นว่าเชื่อมกันจริงๆ แล้วแยกกันไหวได้ให้เวลาเกิดแผ่นดินไหวแล้วจะไม่กระทบกระเทือนกัน ทำให้ผู้อยู่อาศัยมั่นใจ


บุราณคิดอ่านสรร
ประดิษฐฝันมั่นศักดิ์ศรี
สร้างสมบ่มความดี
หลายสิ่งมีแต่บุราณ






Create Date : 01 มกราคม 2551

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

หัวหิน

" The best way to predict the future is to invent it. " -- Alan Kay โปรยปรายพรายพร่างฟ้า พริ้มเพราตาเกินหาไหน แพร้วเพริศประเสริฐใจ งามวิไลใฝ่เย็นบุญ วันก่อนไปประชุมประจำปีกับบริษัทที่หัวหิน ระหว่างทางแวะไปทำบุญบริจากข้าวของ ปล่อยปลา ปลูกพืชสมุนไพร ฯลฯ กันที่โรงเรียนเล็กๆ แถบชะอำ ภาพด้านบนเป็นถ้วยไอติมเรียงราย ถ่ายเล่นๆ ระหว่างรอตักแจกเด็กๆ ตกเย็นก็มาถึงโรงแรม Central Sofitel หัวหินจุดหมาย โรงแรมน่ารักสบายๆ เป็นแบบไทยๆ ตั้งอยู่กลางแหล่งท่องเที่ยว ต่างไปจากการประชุมประจำปีที่แล้วที่ Evason ปราณบุรีที่ออกแนว Art แบบหมู่เกาะห่างไกลจากอะไรต่อมิอะไร ซึ่งมีข้อดีข้อเสียและบรรยากาศแตกต่างกันไป ร่มรื่นชื่นไทยแท้ ด้วยเก่าแก่แลเกื้อหนุน โอบล้อมห้อมการุณ จากวันวุ่นสังคมเมือง ห้องที่ได้พักเป็นห้องคู่แต่อยู่คนเดียว เสียดายที่ไม่ได้พาคุณแม่มาด้วย (เพราะเป็นวันเกิดคุณแม่) ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าห้ามพาคุณพ่อ คุณแม่มาแบบปีที่แล้ว (ที่ให้มาคนเดียวหรือพาแฟน/ลูกมาได้ ซึ่งไร้นามยังไม่มีทั้งคู่เลยต้องฉายเดี่ยว) จริงๆ แล้ว อยากให้ที่บ้านได้มาพักผ่อนกันบ้างเหมือนกัน แต่ที่บ้านไร้นามไม่ค่อยชอบไปไห