Skip to main content

Florida Trip

" The bird of paradise alights...
  only upon the hand that does not grasp. "

-- John Berry


สกุณาเหิรร่อนร้อง..........ระบำ
กางปีกโผดื่มด่ำ.............แผ่นฟ้า
อิสระสิ่งนี้สำ-................คัญยิ่ง
จึงมิคิดจับคว้า...............แผ่นพื้นผืนดิน


น่าแปลกที่การเดินทางของฉันมักจะมาอย่างไม่ค่อยได้คาดฝันเท่าไรนัก การเดินทางคราวนี้เป็นการเดินทางไกลครั้งแรกที่ต้องควักกระเป๋าเอง (ปกติบินฟรีตลอด อิอิ) สาเหตุมาจากคุณแม่อยากไปเยี่ยมพี่ๆ น้องๆ ของคุณแม่ ที่ Florida และพอดีญาติผู้พี่ พี่สาวแสนดีที่สนิทกับทางบ้านฉันคนหนึ่งจะมีงานแต่งงานที่นั่น



นกเอยกางปีกกล้า..............โบยบิน
ไปสุดท้องที่ถิ่น..................แห่งหล้า
เพริศแพร้วแทบเกินจินต์......จักหยั่ง
กลับพบเพียงอ่อนล้า...........ไขว่คว้าเกินตน?


การเดินทางคราวนี้เป็นการนั่งเครื่องบินที่ยาวนานที่สุดของฉันก็ว่าได้ เริ่มออกจากสนามบินสุวรรณภูมิที่แสนสวยงามน่าประทับใจ แต่ด้วยความที่บินกับ United Airlines + Continental Airlines เลยโดนค้นกระเป๋าละเอียดพิเศษ แล้วบินตรงสู่สนามบินนาริตะที่ทันสมัยและน่ารัก แล้วก็ไปเปลี่ยนเครื่องอีกทีที่นัวร์ค (Newark) ที่แสนจะวุ่นวายและไร้ระเบียบพอควร (คงเพราะมาตรการป้องกันผู้ก่อการร้ายเพราะเป็นสนามบินระหว่างประเทศขนาดใหญ่ใกล้ๆ นิวยอร์ค) แล้วก็มุ่งสู่ Fort Lauderdale ที่ Florida



จึงพบว่าที่แท้..................ใจคน
ความสุขทุกข์ใช่ทน..........เก็บไว้
แสวงสิ่งนอกจน...............เหนื่อยหน่าย
ทราบมิอาจเทียบได้..........เท่ารู้ปล่อยวาง



ครั้งแรกที่ไปถึงรู้สึกว่าอเมริกาฝั่งนี้ดูสวยงามกว่าฝั่ง California อาจเป็นเพราะแสงไฟอันสว่างไสวไปทั่วไม่มีแถบรกร้างดูตระการตาตัดกับท้องทะเลอันเงียบสงบ กับสภาพบ้านเมืองที่ดูไม่เป็นสี่เหลี่ยมๆ แบบฝั่งตะวันตก เลยรู้สึกถึงความอบอุ่นกันเองมากกว่า Florida ทางตอนใต้นี้เป็นเขตที่อากาศใกล้เคียงกับเมืองไทยแต่ดีกว่าคือบรรยากาศดูใสๆ กว่ามากไม่มีฝุ่นควันไม่แปลกใจเลยที่บรรดาเครือญาติของฉันย้ายถิ่นฐานกันมาที่นี่กัน



อิสระนั้นที่แท้.................เบาบาง
เพียงแค่รู้จักวาง..............ปล่อยฟ้า
แล้วคลี่ปีกออกกาง..........อย่างสุข
ยามผกผินบนหล้า...........ไม่ต้องไปไกล


เช้าวันรุ่งขึ้นพวกเราตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อมุ่งหน้าไปร่วมงานหมั้นที่วัดไทยใน Miami บรรยากาศงานเหมือนยกเมืองไทยมาที่นี่อย่างไรอย่างนั้น ไปแล้วไม่ค่อยรู้สึกว่าอยู่ต่างถิ่นเท่าไหร่เพราะญาติที่รู้จักเต็มไปหมด เสียดายที่วันนั้นใช้กล้องถ่ายรูปตัวที่ยกให้คุณแม่และคุณแม่ของไร้นามก็ยังอยู่ที่นั่น เลยไม่ได้เอาภาพกลับมาที่เมืองไทย (ภาพใน blog ถ่ายมาด้วยกล้องวีดีโอที่ความละเอียดไม่สูงนัก เลยไม่ค่อยชัดเหมือนปกติ)



เสรีภาพทราบได้.............ทางใจ
ตรึงติดแล้วปล่อยไป........สุขแท้
จะยึดเหนี่ยวสิ่งใด............กันเล่า
ล้วนแต่อนิจจังแล้............รูปไร้ใช่นิรันดร์



เย็นวันนั้นก็ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์เรื่องร่างกายมนุษย์ เป็นการแสดงอวัยวะสำคัญต่างๆ ของคน (ศพจริงเอามา staff ให้ดูเป็นส่วนๆ) ซึ่งดีมาก ได้เห็นกระดูก กล้ามเนื้อ เส้นเลือด ฯลฯ พร้อมการทำงานของส่วนต่างๆ ที่ปกติ และผิดปกติ ตกเย็นพวกเราก็ไปทานอาหารที่ร้านของญาติอร่อยสุดๆ สมแล้วที่ฝรั่งยังมาเข้าคิวคอย วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาก็ไปเดินเล่นกับเป็ดริมทะเลสาบแถวบ้านพักแล้วก็ไป shopping แล้วก็แต่งตัวเตรียมเพื่อให้สมกับงานแต่งแสนหรู (ค่าจัดเลี้ยงตั้งคนละ $300 << แอบเสียดายตังค์แทนเล็กน้อย ^^')



วิหกบินร่อนฟ้า................พาฝัน
เงาจับลงกำนัล................สู่พื้น
จากไปไม่เปลี่ยนผัน.........เป็นอื่น
เงาอยู่ให้ใจชื้น................รื่นรู้เสรี


เลิกงานก็ไปเที่ยวดูแสงสีแถว South Beach กัน วันถัดมาก็ลงใต้ไป Keys West (ใต้สุด) เป็นถนนยาวๆ ทาง/สะพานเล็กๆ เชื่อมเกาะไปเรื่อยจนถึงทางใต้ บรรยากาศดีมากทีเดียว วันถัดไปก็ลองไปทำงานร้านคุณน้าแถวๆ Palm Beach ดูบรรยากาศคนไทยในอเมริกาว่ามีชีวิตเป็นอย่างไรและก็ฝึกขับรถ (ภาพด้านขวาบนถ่ายที่ร้านคุณน้า) วันถัดไปก็ซ่าส์ขับรถขึ้นเหนือ 4 ชม. พาคุณแม่กับคุณน้าไปเที่ยว Orlando - Universal Studio คืนนั้นพักกันแถวนั้นแล้ววันถัดไปก็ไปเที่ยว John F. Kennedy Space Center (NASA)



พ้นขอบขีดเขตขั้น.........ที่มี
พร้อมพบพานสิ่งดี.........มุ่งหน้า
ด้วยมีสิทธิ์เสรี..............ฝันใฝ่
จึงไม่ยึดติดคว้า............สิ่งเย้ายวนใด


การไป NASA คราวนี้ประทับใจมากคือเป็นวันที่เค้าปล่อยกระสวยอวกาศ Discovery เพื่อส่งคนไปพัฒนาและซ่อมบำรุง International Space Centre ด้วย (7 Dec) พอไปถึงก็ได้คู่มือเขียนปกว่า "You're here on a historic day..." คือเป็นวันที่ปล่อยกระสวยอวกาศแบบนี้ตอนกลางคืนครั้งแรกอะไรประมาณนั้น แต่ที่น่าเสียดายคือสถานที่หลายๆ แห่งเลยถูกปิดไป เช่นบริเวณ Launch เพราะมีกระสวยอวกาศจริงไปตั้งอยู่แล้วเพื่อความปลอดภัย สถานที่เค้าทำไว้ดีมากถ้าใครมีโอกาสได้ไป Florida ขอแนะนำให้ไปที่นี่นะคะ



Create Date : 26 ธันวาคม 2549

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

หัวหิน

" The best way to predict the future is to invent it. " -- Alan Kay โปรยปรายพรายพร่างฟ้า พริ้มเพราตาเกินหาไหน แพร้วเพริศประเสริฐใจ งามวิไลใฝ่เย็นบุญ วันก่อนไปประชุมประจำปีกับบริษัทที่หัวหิน ระหว่างทางแวะไปทำบุญบริจากข้าวของ ปล่อยปลา ปลูกพืชสมุนไพร ฯลฯ กันที่โรงเรียนเล็กๆ แถบชะอำ ภาพด้านบนเป็นถ้วยไอติมเรียงราย ถ่ายเล่นๆ ระหว่างรอตักแจกเด็กๆ ตกเย็นก็มาถึงโรงแรม Central Sofitel หัวหินจุดหมาย โรงแรมน่ารักสบายๆ เป็นแบบไทยๆ ตั้งอยู่กลางแหล่งท่องเที่ยว ต่างไปจากการประชุมประจำปีที่แล้วที่ Evason ปราณบุรีที่ออกแนว Art แบบหมู่เกาะห่างไกลจากอะไรต่อมิอะไร ซึ่งมีข้อดีข้อเสียและบรรยากาศแตกต่างกันไป ร่มรื่นชื่นไทยแท้ ด้วยเก่าแก่แลเกื้อหนุน โอบล้อมห้อมการุณ จากวันวุ่นสังคมเมือง ห้องที่ได้พักเป็นห้องคู่แต่อยู่คนเดียว เสียดายที่ไม่ได้พาคุณแม่มาด้วย (เพราะเป็นวันเกิดคุณแม่) ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าห้ามพาคุณพ่อ คุณแม่มาแบบปีที่แล้ว (ที่ให้มาคนเดียวหรือพาแฟน/ลูกมาได้ ซึ่งไร้นามยังไม่มีทั้งคู่เลยต้องฉายเดี่ยว) จริงๆ แล้ว อยากให้ที่บ้านได้มาพักผ่อนกันบ้างเหมือนกัน แต่ที่บ้านไร้นามไม่ค่อยชอบไปไห