Skip to main content

Hua Hin #2


A torch
which oughts
to glow



ช่วงนี้อารมณ์สุนทรีย์ เลยอยากแต่งกลอนเป็นภาษาอังกฤษบ้าง (แต่งมาตั้งแต่ blog หัวหินที่แล้ว) เวลาทำ blog ไร้นามก็จะมั่วสดๆ ด้วยมีเวลาไม่มาก แต่จริงๆ แล้วถ้าย้อนกันไปดูจะทราบว่า จะพยายามทำให้คล้องจองกันและมีความหมายเกี่ยวกับภาพ


Should show
its great
power



งานคราวนี้ต้องขอชมแผนกทรัพยากรมนุษย์ว่าตั้งใจจัดได้อลังการงานสร้างทีเดียว มีการยึดหาดหัวหินจัดปาร์ตี้ส่วนตัว และจัดการแสดงแสนลงทุนให้ออกมาอย่างสวยมากมาย (เสียอย่างเดียวที่ไร้นามนั่งคำนวนเงินคร่าวๆ ดูแล้วรู้สึกเสียดายว่าสามารถเอามา upgrade servers ได้หลายเครื่องทีเดียว) แต่ก็นะ มีอย่างนี้นานๆ ครั้งก็ดีเหมือนกัน


Turns all
darkness
lighter



วันรุ่งขึ้นหลังจากงานเลี้ยงที่เลิกดึก ไร้นามก็ทุ่มทุนตื่นแต่ก่อนเช้า เพราะอยากมาดูพระอาทิตย์ขึ้นริมทะเล ด้วยตรงโรงแรมเป็นจุดที่เค้า(ว่ากันว่า) เป็นตรงที่ทำให้เค้าเรียกแถวนี้ว่าหัวหิน คือตรงชายหาดเป็นหินๆ (คมๆ) ที่เกิดจากซากเปลือกสัตว์ทะเลทับถมกัน ปรากฏว่าเลยตื่นเป็นคนแรกมาเดินเล่นรับบรรยากาศคนเดียวอยู่เกือบชั่วโมง


Over
the tide
of dreams



ไม่นานนักพวกเพื่อนๆ ที่นัดกันไว้ก็มาเจอกันตามเวลานัด ไร้นามเลยได้ตากล้องกับเค้าซะที (อิอิ) และด้วย... เนื่องจากหลังๆ ซึมซับกระแสน้องๆ ในแผนก ในตอนพาไปอเมริกาครั้งที่ผ่านมาว่า "ถ่ายรูปให้กล้าทำท่าไปเถอะ มีโอกาสแต่ล่ะแห่งแค่ครั้งเดียว เดี๋ยวต่อไปจะไม่ได้ทำ" (เสียดายเกรงใจน้องๆ ไม่งั้นจะเอาภาพ idea เก๋ๆ มาลงให้ชมกัน) งานนี้ก็เลยได้ท่าข้างล่างนี้...


I jump
up to
the air



จำได้ว่าเที่ยวทะเลคราก่อน แล้วเอาภาพมาลง blog มีเพื่อนแวะมาชมว่าถ่ายแมงกระพรุนสวย คราวนี้เลยเดินหาแมงกระพรุนถ่ายมั่ง แต่ไม่ยักกะสวยแบบคราวที่แล้วแฮะ (คราวที่แล้วตัวใสๆ กว่านี้ แต่คราวนี้เป็นน้องแมงกระพรุ่นเวอร์ชั่นมอมแมม <= ไร้นามก็กลัวแมงกระพรุนเลยไม่กล้าไปปัดๆ ทำความสะอาดทรายบนตัวมัน แหะ แหะ)


How flare
the fire
it seems



มางานนี้ไร้นามถือโอกาสพาน้องกระเป๋าน้อย Kipling สีแดงสดๆ มาเที่ยวด้วย (ปกติไม่ค่อยกล้าใช้ในชีวิตประจำวัน) และเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศชิวๆ ริมทะเลในโรงแรม เลยจับน้องกระเป๋าทัดดอกลีลาวดีหน่อยเถอะ เพราะสีแดงขาวเหลืองตัดกันแล้วดูสวยดีเหลือเกิน (ชอบๆ)


Can I
reach for
extremes



Wake dreams
up once
again



Create Date : 25 สิงหาคม 2551

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

หัวหิน

" The best way to predict the future is to invent it. " -- Alan Kay โปรยปรายพรายพร่างฟ้า พริ้มเพราตาเกินหาไหน แพร้วเพริศประเสริฐใจ งามวิไลใฝ่เย็นบุญ วันก่อนไปประชุมประจำปีกับบริษัทที่หัวหิน ระหว่างทางแวะไปทำบุญบริจากข้าวของ ปล่อยปลา ปลูกพืชสมุนไพร ฯลฯ กันที่โรงเรียนเล็กๆ แถบชะอำ ภาพด้านบนเป็นถ้วยไอติมเรียงราย ถ่ายเล่นๆ ระหว่างรอตักแจกเด็กๆ ตกเย็นก็มาถึงโรงแรม Central Sofitel หัวหินจุดหมาย โรงแรมน่ารักสบายๆ เป็นแบบไทยๆ ตั้งอยู่กลางแหล่งท่องเที่ยว ต่างไปจากการประชุมประจำปีที่แล้วที่ Evason ปราณบุรีที่ออกแนว Art แบบหมู่เกาะห่างไกลจากอะไรต่อมิอะไร ซึ่งมีข้อดีข้อเสียและบรรยากาศแตกต่างกันไป ร่มรื่นชื่นไทยแท้ ด้วยเก่าแก่แลเกื้อหนุน โอบล้อมห้อมการุณ จากวันวุ่นสังคมเมือง ห้องที่ได้พักเป็นห้องคู่แต่อยู่คนเดียว เสียดายที่ไม่ได้พาคุณแม่มาด้วย (เพราะเป็นวันเกิดคุณแม่) ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าห้ามพาคุณพ่อ คุณแม่มาแบบปีที่แล้ว (ที่ให้มาคนเดียวหรือพาแฟน/ลูกมาได้ ซึ่งไร้นามยังไม่มีทั้งคู่เลยต้องฉายเดี่ยว) จริงๆ แล้ว อยากให้ที่บ้านได้มาพักผ่อนกันบ้างเหมือนกัน แต่ที่บ้านไร้นามไม่ค่อยชอบไปไห