Skip to main content

มาเก๊า #3


เย็นเอยร่มเย็นใจ
ปล่อยจิตให้ใสสดชื่น
มองโลกอย่างรู้ตื่น
เลิกดึงฝืนโชคชะตา



ฉันชอบธูปวนๆ ของวัดจีน จำได้ว่าไปเห็นครั้งแรกที่วัดในฮ่องกง ฉันรู้สึกว่ามันเป็นศิลปะที่สวยงามทำให้สถานที่ดูเสมือนเป็นอีกโลกหนึ่ง และคราวนี้ก็เป็นอีกครั้ง ที่ฉันได้เห็นภาพสวยงามศิลปะธูปวนแบบนี้อีกที่มาเก๊า หลายๆ ครั้งมันเหมือนชีวิตคนที่วกวน เวลาอยู่ข้างในวังวนก็จะมืดมน แต่ถ้าวันนึงสามารถมองหาปลายทางออกมาจากวังวนได้และทำตัวเป็นเพียงผู้ดูก็จะมองโลกเห็นเปลี่ยนไปเป็นอีกมุมหนึ่ง


ปีก่อนเพียงวันวาน
ให้มันผ่านเลิกค้นหา
รอยเศร้าเงาน้ำตา
พอพ้นหน้าก็เลือนไป



วันก่อนก็มีเหตุบังเอิญให้ได้เจอแฟนเก่าอีก ฉันก็พยายามทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีพูดคุยยิ้มแย้มในตอนที่เจอกัน พวกเรายังคุยกันได้ดีๆ เหมือนเดิม ถึงวันนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าในอดีตที่ผ่านมาจริงๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ฉันเข้าใจอะไรผิดและด่วนสรุปอะไรไปอย่างที่เคยมีคนบอกมาหรือไม่ แต่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปรื้อฟื้น... ความรัก มันก็เหมือนกับซากปรักหักพังของสถานที่โบราณ ที่มองไปสามารถเห็นได้ถึงความสวยงามและเบื้องหลังอันเคยยิ่งใหญ่ตระการตา แต่ก็เป็นเพียงภาพเงามายาในอดีตซึ่งไม่ได้มีอยู่จริงในปัจจุบันก็เพียงเท่านั้น


ชีวิตทีละน้อย
จึงค่อยค่อยเริ่มต้นใหม่
ปลดปล่อยเรื่องเก่าไป
สร้างสิ่งใหม่ให้งดงาม



ฉันชอบศิลปะลายพื้นแนวโปรตุเกสนักหนา อาจจะถ่ายมาเยอะเกินกว่าปกติ (จริงๆ ที่นำมาลงคราวนี้น้อยกว่าที่ถ่ายมามากนัก) ด้วยความที่ส่วนตัวเป็นคนชอบมองศิลปะทำมือที่ไม่ต้องสวยหรู perfect นัก แต่แสดงถึงการทำด้วยใจ ฉันเดินเล่นไปตามถนนแถวจตุรัสเซนาโด้และบริเวณซอกซอยรอบๆ ไม่ได้ซื้อของแบบใครๆ เขา แต่เดินชมลวดลายตามทาง เพราะพบว่าต่างก็มีลักษณะแตกต่างกันไป ภาพที่ค่อยๆ เรียงจนเป็นรูปเป็นร่างนั้นอาจมีเบื้องหลังที่ประทับความทรงจำและความตั้งใจของของผู้สร้างเอาไว้


ทำดีกันต่อไป
ผลกรรมใดไม่ไถ่ถาม
หยุดคิดจิตตกห้าม
จักพ้นข้ามเรื่องร้ายไป



การมามาเก๊านอกจากจะได้พาคุณแม่และน้องชายเที่ยวแล้ว ยังทำให้ฉันได้พักผ่อนจากการงานอันหนักหน่วงไปในตัวด้วย ฉันรู้สึกเป็นคนโชคดีที่มีครอบครัวที่ดี และก็มีเรื่องดีๆ หลายๆ อย่างเกิดขึ้นในชีวิต นึกๆ ไปแล้วฉันก็อดรู้สึกอมยิ้มกับตัวเองไม่ได้ บางทีสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตฉันนั้นอาจเป็นประสบการณ์ที่ดีให้วันหนึ่งได้มองย้อนมาและหัวเราะไปกับมัน มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายเหลือเกิน แต่คนเราต้องไม่ให้ภาพในอดีตเป็นเจ้านายของชีวิต และควรเข้มแข็งพอที่จะก้าวต่อไปตามศักยภาพและคุณค่าที่มนุษย์ทุกคนมี




Create Date : 03 มีนาคม 2552

Comments

Popular posts from this blog

Dubai

  เมืองใน เขตร้อน ทะเลทราย สมัยก่อนเคยมา Dubai เร็วๆ แวะตอน Transit แต่ไม่ได้มีเวลาเที่ยวละเอียด คราวนี้เลยลองมา Dubai แบบยาวๆ หน่อย เลยทำให้มีเวลาดูอะไรๆ มากขึ้น ภาพแรกด้านบนคือย่านตลาดเก่า Heritage Village ที่ขายของท้องถิ่นเชิงวัฒนธรรม ภาพที่สองด้านบนคือภาพสถานีรถไฟฟ้าทันสมัยที่สามารถเดินทางได้สบายด้วยบัตร Nol Card (ซื้อได้ด้วยบัตรเครดิต) ส่วนภาพด้านล่างคือป้ายรถเมล์ทันสมัยติดแอร์เย็นๆ เดิดูปลอดภัยมากๆ สร้างจน กลับกลาย เป็นสวรรค์ ภาพข้างบนคือภาพข้างในรถเมล์ที่นอกจากจะนั่งสบายแอร์เย็นฉ่ำๆแล้ว ยังบอกละเอียดว่าตอนนี้อยู่ป้ายรถเมล์ไหน กำลังจะไปไหนและคาดว่าจะถึงที่ไหนในอีกกี่นาทีเป๊ะมากๆ (ยังไม่พอคือเชื่อมข้อมูลกับ App ได้เป๊ะมากๆ ดูรถเมล์รออะไรๆ คือเดินทางสบายระดับหนึ่ง) – ภาพข้างล่างคือไปเยี่ยมชม Museum of the future เมื่อคน ตั้งใจ ร่วมมือกัน ภาพข้างบนคือหุ่นยนต์ผลิตน้ำหอมใน Museum of the future / ส่วนข้างล่างคือลองแวะไปใช้บริการสปา ของ ร.ร. Armani ที่อยู่ข้างในตึก Burj Khalifa ที่สูงที่สุดในโลก เป็นสปาที่ หรูหราอลังการ สบายมากๆ (ไม่ได้ถ่ายรูปข้างในเพราะพอเข้าไปก็เอามือถือไปเก็บในล็...

ภูเก็ต - Day 1

ระยะทาง... เป็นห้วงห่างสร้างความหมาย ผ่อนอารมณ์พอระบาย จนยิ้มง่ายกับชีวิต วันหยุดอาทิตย์ก่อน ไปภูเก็ตมา นับเป็นการเดินทางไปเยี่ยมดินแดนไข่มุกอันดามันอันลือชื่อเป็นครั้งแรกหลังจากที่ฟังเพื่อนๆ ชาวต่างชาติมาชื่นชมให้ฟังถึงความงดงามของที่นี่มานาน การเดินทางคราวนี้จุดหมายหลักคือมาร่วมงานแต่งงานของเพื่อนสนิทสมัยมหาวิทยาลัย (ทั้งคู่) ทำให้เพื่อนๆ ที่สนิทกันสมัยวิศวะเกษตรกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง เสียดายที่หลายๆ คนมาไม่ได้จึงมีเพื่อนๆ ร่วมรุ่นมาร่วมขบวนการกันอยู่เพียง 4 คน... โชคชะตา... แม้ฝืนกล้าท้าลิขิต ลวงเวลามาเป็นมิตร ก็เพียงจิตคิดห่างไกล วันแรกที่มาถึงพวกเราก็ลงขันเช่ารถกัน จุดหมายแรกคืออุทยานแห่งชาติสิรินาถแป๊บนึงแล้วก็ขับเข้าเมือง หลงทางกันพอควรทำให้พลาดสถานที่ที่ตั้งใจเที่ยวไป แล้วก็หิวตาลายหาข้าวเช้าติ่มซำกินกันแล้วก็เดินเล่นเล็กน้อยในตัวเมือง เสร็จแล้วก็ตรงไปยังที่พัก งานนี้ต้องขอบคุณติ๊ก เพื่อนผู้น่ารักที่เคยไปเรียนปริญญาโทที่เคมบริดจ์รุ่นเดียวกันกัน ที่เอื้อเฟื้อจัดหาสถานที่ให้ ที่พักเป็นโรงแรมสีขาวสะอาดสะอ้านชื่อ rawai beach resort ที่หาดราไวย์... สายลมร้อน... มิอาทรตอนอ่อ...

Rome

ภาพเก่าเงาสะท้อน ให้มองย้อนถึงวันวาน ความหลังอันหอมหวาน จึงจดจารลงทรงจำ กรุงโรมประเทศอิตาลี เป็นอีกเมืองหนึ่งที่ฉันใฝ่ฝันมานานว่าจะได้มาซักครา และแล้วในที่สุดก็ได้มา เมืองนี้เป็นเมืองที่มีอะไรเยอะมาก ฉันถ่ายรูปมาหลายร้อย และคัดรูปมาลงเพียงสิบกว่าภาพ มีหลายภาพที่คัดมาแล้วตัดออกด้วยความเสียดาย -- เพราะก็ไม่อยากทำ blog ด้วยภาพเยอะนัก :) ภาพงามความตรึงใจ ยังสวยใสให้ดื่มด่ำ จนต้องมาเพ้อพร่ำ ใส่ถ้อยคำ... จารกวี ภาพด้านบนสุดเป็นภาพวิวริมแม่น้ำไทเบอร์ตอนพระอาทิตย์ตก ภาพถัดลงมาเป็นอาหารเย็นของที่นี่ ภาพถัดลงมาเป็นวิวสระน้ำของโรงแรมที่มองเห็นได้จากหน้าต่าง และภาพด้านบนคือ Colosseum หนึ่งใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลก ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันอยากมากรุงโรม @^_^@ สูงส่งเกินบรรยาย สื่อความหมายสร้างศักดิ์ศรี สร้างสรรอย่างพอดี ให้คนมีความทรงจำ หินที่สร้างขึ้นมาเป็นโครงดูแล้วเริ่มผุกร่อนเป็นหลุมๆ ลงไป (ดั่งภาพด้านบน) มีการบูรณะก่อสร้างบ้าง แต่ก็ต้องทึ่งว่าสมัยก่อนชาวโรมันคงยิ่งใหญ่มาก ขนาดสร้างสนามกีฬาใหญ่ขนาดนี้ขึ้นมาได้ น่าเสียดายที่อาณาจักรที่ยิ่งให...