Skip to main content

Bay Area #2



กลิ่นอายเดิมเดิม
เพียงเติมแต้มฝัน
หวนถึงคืนวัน
ก่อนนั้นเคยมา



นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่ฉันกลับมาที่สะพาน Golden Gate แห่งนี้? จำได้ว่าตอนเด็กๆ ครั้งแรกที่มาเมื่อสิบกว่าปีก่อนยังงงๆ ว่าหัวหน้าทีมพาฉันมาดูอะไรกัน ตอนนั้นก็คิดว่า ก็แค่สะพานนี่นา สะพานแขวนพระราม 9 เมืองไทยแอบสวยกว่าเยอะเลย แต่ตอนนี้ทุกครั้งที่ได้เห็น Golden Gate วันคืน ความทรงจำเก่าๆ ก็หวนกลับมาให้คิดถึง


ภาพความทรงจำ
ย้อนย้ำพร่ำหา
ร่องรอยเวลา
คุณค่าสิ่งใด



เวลาสิบกว่าปีนี้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉันตั้งมากมาย ตั้งแต่ที่ฉันจบปริญญาตรีใหม่ๆ ก็ออกมาเผชิญกับมหาลัยของชีวิต พบปะผู้คน เจอเรื่องดีๆ ก็เยอะ เจอเรื่องร้ายๆ ที่ไม่เคยคิดว่าจะเจอก็มาก และน่าแปลกที่ทุก Bullet Points ในชีวิต ฉันมักจะมาวนเวียนอยู่ที่เมืองนี้


เกิดมาเป็นคน
ทราบทนสู้ไหว
เจอะเจอเรื่องใด
จับใจปล่อยวาง



เมื่อไม่กี่เดือนก่อนฉันจำได้ว่าฉันมาที่นี่ด้วยหัวใจพองโตเต็มไปด้วยความสุข เนื่องจากเป็นการเดินทางมาคนเดียว ขับรถคนเดียว คุณแฟนเก่าก็จะห่วงฉันมากๆ ติดต่อมาเสมอๆ ตลอดเวลาที่ฉันอยู่ที่นี่น่ารักทีเดียว แต่พอช่วงที่ผ่านมาที่ฉันได้ทราบเรื่องที่เค้าแอบมีผู้หญิงอยู่อีกคน ฉันก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้งพร้อมน้ำตา พร้อมเสียงหัวเราะเยาะตัวเอง อยู่ข้างในใจตัวเองว่าทำไมอารมณ์ฉันถึงต่างจากคราวที่แล้วขนาดนี้นะ?


พิศตรองมองดู
ทราบรู้ค่าว่าง
แม้ถูกทิ้งห่าง
จักช่างมันไป



เสียงโทรศัพท์ที่เค้าโทรมาหาก่อนฉันจะออกเดินทางจากเมืองไทยยังสะท้อนไปมาอยู่ในใจฉันไม่หาย เค้าพยายามบอกว่าให้ฉันไปแกรนแคนยอนให้ได้ไหนๆ ก็ไปอเมริกาอีกครั้งแล้ว ฉันเลยแซวเค้ากลับไปว่า ที่ๆ นายเคยสัญญาว่าจะพาฉันไปฮันนีมูนน่ะเหรอ? เค้าเลยได้แต่หัวเราะ ฉันก็บอกไปว่าไม่ไปหรอกคนบางคนไม่ยอมพาไปฮันนีมูนแล้ว เค้าก็ตอบ(แบบไม่คิด?)ว่า "ไปสิ"... เฮ้อนะ พูดแบบนี้อีกแล้ว... แล้วเราก็คุยเรื่องอื่นๆ กันต่ออีกเล็กน้อย เค้าจะรู้ไหมว่าบางทีคำพูดคำเดียวทำให้ใจของฉันสั่นคลอนได้ขนาดไหน (ทั้งๆ ที่ฉันรู้จักเค้าดีพอที่จะรู้ว่าเค้าไม่ได้คิดอะไร) สุดท้ายก่อนวางก็เป็นแบบเดิมที่ฉันต้องย้ำให้เค้าฟังว่า เค้ามีน้องคนใหม่แล้วนะ เค้าไม่ควรคุยกับฉันแบบนี้อีก ฉันรู้สึกไม่ดีกับน้องคนใหม่ของเค้า แล้วเราก็วางหูกันไป... การตัดใจนี่ทำไมมันช่างยากเย็นนักนะ!




Create Date : 31 กรกฎาคม 2551

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...