Skip to main content

Florida Trip

" The bird of paradise alights...
  only upon the hand that does not grasp. "

-- John Berry


สกุณาเหิรร่อนร้อง..........ระบำ
กางปีกโผดื่มด่ำ.............แผ่นฟ้า
อิสระสิ่งนี้สำ-................คัญยิ่ง
จึงมิคิดจับคว้า...............แผ่นพื้นผืนดิน


น่าแปลกที่การเดินทางของฉันมักจะมาอย่างไม่ค่อยได้คาดฝันเท่าไรนัก การเดินทางคราวนี้เป็นการเดินทางไกลครั้งแรกที่ต้องควักกระเป๋าเอง (ปกติบินฟรีตลอด อิอิ) สาเหตุมาจากคุณแม่อยากไปเยี่ยมพี่ๆ น้องๆ ของคุณแม่ ที่ Florida และพอดีญาติผู้พี่ พี่สาวแสนดีที่สนิทกับทางบ้านฉันคนหนึ่งจะมีงานแต่งงานที่นั่น



นกเอยกางปีกกล้า..............โบยบิน
ไปสุดท้องที่ถิ่น..................แห่งหล้า
เพริศแพร้วแทบเกินจินต์......จักหยั่ง
กลับพบเพียงอ่อนล้า...........ไขว่คว้าเกินตน?


การเดินทางคราวนี้เป็นการนั่งเครื่องบินที่ยาวนานที่สุดของฉันก็ว่าได้ เริ่มออกจากสนามบินสุวรรณภูมิที่แสนสวยงามน่าประทับใจ แต่ด้วยความที่บินกับ United Airlines + Continental Airlines เลยโดนค้นกระเป๋าละเอียดพิเศษ แล้วบินตรงสู่สนามบินนาริตะที่ทันสมัยและน่ารัก แล้วก็ไปเปลี่ยนเครื่องอีกทีที่นัวร์ค (Newark) ที่แสนจะวุ่นวายและไร้ระเบียบพอควร (คงเพราะมาตรการป้องกันผู้ก่อการร้ายเพราะเป็นสนามบินระหว่างประเทศขนาดใหญ่ใกล้ๆ นิวยอร์ค) แล้วก็มุ่งสู่ Fort Lauderdale ที่ Florida



จึงพบว่าที่แท้..................ใจคน
ความสุขทุกข์ใช่ทน..........เก็บไว้
แสวงสิ่งนอกจน...............เหนื่อยหน่าย
ทราบมิอาจเทียบได้..........เท่ารู้ปล่อยวาง



ครั้งแรกที่ไปถึงรู้สึกว่าอเมริกาฝั่งนี้ดูสวยงามกว่าฝั่ง California อาจเป็นเพราะแสงไฟอันสว่างไสวไปทั่วไม่มีแถบรกร้างดูตระการตาตัดกับท้องทะเลอันเงียบสงบ กับสภาพบ้านเมืองที่ดูไม่เป็นสี่เหลี่ยมๆ แบบฝั่งตะวันตก เลยรู้สึกถึงความอบอุ่นกันเองมากกว่า Florida ทางตอนใต้นี้เป็นเขตที่อากาศใกล้เคียงกับเมืองไทยแต่ดีกว่าคือบรรยากาศดูใสๆ กว่ามากไม่มีฝุ่นควันไม่แปลกใจเลยที่บรรดาเครือญาติของฉันย้ายถิ่นฐานกันมาที่นี่กัน



อิสระนั้นที่แท้.................เบาบาง
เพียงแค่รู้จักวาง..............ปล่อยฟ้า
แล้วคลี่ปีกออกกาง..........อย่างสุข
ยามผกผินบนหล้า...........ไม่ต้องไปไกล


เช้าวันรุ่งขึ้นพวกเราตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อมุ่งหน้าไปร่วมงานหมั้นที่วัดไทยใน Miami บรรยากาศงานเหมือนยกเมืองไทยมาที่นี่อย่างไรอย่างนั้น ไปแล้วไม่ค่อยรู้สึกว่าอยู่ต่างถิ่นเท่าไหร่เพราะญาติที่รู้จักเต็มไปหมด เสียดายที่วันนั้นใช้กล้องถ่ายรูปตัวที่ยกให้คุณแม่และคุณแม่ของไร้นามก็ยังอยู่ที่นั่น เลยไม่ได้เอาภาพกลับมาที่เมืองไทย (ภาพใน blog ถ่ายมาด้วยกล้องวีดีโอที่ความละเอียดไม่สูงนัก เลยไม่ค่อยชัดเหมือนปกติ)



เสรีภาพทราบได้.............ทางใจ
ตรึงติดแล้วปล่อยไป........สุขแท้
จะยึดเหนี่ยวสิ่งใด............กันเล่า
ล้วนแต่อนิจจังแล้............รูปไร้ใช่นิรันดร์



เย็นวันนั้นก็ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์เรื่องร่างกายมนุษย์ เป็นการแสดงอวัยวะสำคัญต่างๆ ของคน (ศพจริงเอามา staff ให้ดูเป็นส่วนๆ) ซึ่งดีมาก ได้เห็นกระดูก กล้ามเนื้อ เส้นเลือด ฯลฯ พร้อมการทำงานของส่วนต่างๆ ที่ปกติ และผิดปกติ ตกเย็นพวกเราก็ไปทานอาหารที่ร้านของญาติอร่อยสุดๆ สมแล้วที่ฝรั่งยังมาเข้าคิวคอย วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาก็ไปเดินเล่นกับเป็ดริมทะเลสาบแถวบ้านพักแล้วก็ไป shopping แล้วก็แต่งตัวเตรียมเพื่อให้สมกับงานแต่งแสนหรู (ค่าจัดเลี้ยงตั้งคนละ $300 << แอบเสียดายตังค์แทนเล็กน้อย ^^')



วิหกบินร่อนฟ้า................พาฝัน
เงาจับลงกำนัล................สู่พื้น
จากไปไม่เปลี่ยนผัน.........เป็นอื่น
เงาอยู่ให้ใจชื้น................รื่นรู้เสรี


เลิกงานก็ไปเที่ยวดูแสงสีแถว South Beach กัน วันถัดมาก็ลงใต้ไป Keys West (ใต้สุด) เป็นถนนยาวๆ ทาง/สะพานเล็กๆ เชื่อมเกาะไปเรื่อยจนถึงทางใต้ บรรยากาศดีมากทีเดียว วันถัดไปก็ลองไปทำงานร้านคุณน้าแถวๆ Palm Beach ดูบรรยากาศคนไทยในอเมริกาว่ามีชีวิตเป็นอย่างไรและก็ฝึกขับรถ (ภาพด้านขวาบนถ่ายที่ร้านคุณน้า) วันถัดไปก็ซ่าส์ขับรถขึ้นเหนือ 4 ชม. พาคุณแม่กับคุณน้าไปเที่ยว Orlando - Universal Studio คืนนั้นพักกันแถวนั้นแล้ววันถัดไปก็ไปเที่ยว John F. Kennedy Space Center (NASA)



พ้นขอบขีดเขตขั้น.........ที่มี
พร้อมพบพานสิ่งดี.........มุ่งหน้า
ด้วยมีสิทธิ์เสรี..............ฝันใฝ่
จึงไม่ยึดติดคว้า............สิ่งเย้ายวนใด


การไป NASA คราวนี้ประทับใจมากคือเป็นวันที่เค้าปล่อยกระสวยอวกาศ Discovery เพื่อส่งคนไปพัฒนาและซ่อมบำรุง International Space Centre ด้วย (7 Dec) พอไปถึงก็ได้คู่มือเขียนปกว่า "You're here on a historic day..." คือเป็นวันที่ปล่อยกระสวยอวกาศแบบนี้ตอนกลางคืนครั้งแรกอะไรประมาณนั้น แต่ที่น่าเสียดายคือสถานที่หลายๆ แห่งเลยถูกปิดไป เช่นบริเวณ Launch เพราะมีกระสวยอวกาศจริงไปตั้งอยู่แล้วเพื่อความปลอดภัย สถานที่เค้าทำไว้ดีมากถ้าใครมีโอกาสได้ไป Florida ขอแนะนำให้ไปที่นี่นะคะ



Create Date : 26 ธันวาคม 2549

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...