Skip to main content

Bay Area #1


บนเส้นทางเดิม
ฉันเติมต่อฝัน
ย้อนรอยคืนวัน
จัดสรรเรื่องราว



ต้องขอโทษเพื่อนๆ ที่ไม่ได้ update blog มาพักใหญ่ ทั้งหมดเนื่องจากความยุ่งของงาน วันๆ นอนตีสองตื่นหกโมงเช้ากันเลยทีเดียว แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าสามารถ deal งานได้ ok และปิดงานได้ครบตามที่ใครๆ ตั้งความหวังไว้ @^_^@


หยุดตรองมองดู
ด้วยรู้ร้อนหนาว
น้ำตาพร่างพราว
เดี๋ยวด๋าวก็คลาย



ภาพ series นี้เป็น trip แรกที่มีภาพตัวเองเยอะหน่อย เพราะมีลูกน้องคอยช่วยถ่าย (ไม่รู้ว่าจะถ่ายไปกลุ้มใจไปว่าหัวหน้าฉันทำไมทำตัวเด็กๆ อย่างนี้ไหม อิอิ - เอาเถอะฉันก็เป็นคนแบบนี้ ไม่ชอบใส่หน้ากากเข้าหาใครและชอบที่จะเป็นตัวของตัวเอง /ที่ต๊องๆ หน่อยๆ อิอิ) ภาพชุดนี้เป็นภาพระหว่างการเดินทางตั้งแต่สนามบินสุวรรณภูมิสุดสวย transit ที่ไต้หวัน และไปถึง San Fran


นี่แหล่ะชีวิต
ลิขิตใช่ง่าย
อย่ามัวเสียดาย
ทำลายเวลา



สิ่งที่ทำให้ฉันใจหายเล็กน้อยก่อนเดินทางคือการเผลอรับโทรศัพท์ของคุณแฟนเก่าที่โทรมาตั้งแต่ฉันยังไม่ตื่น (รับโดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา) - เนื่องจากฉันพยายามนอนเยอะๆ ก่อนบินกัน jet lack จริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นการโทรมาส่งก่อนเดินทางเป็นปกติ ที่ไม่ปกติก็คือสถานะของพวกเราที่เปลี่ยนไป ฉันจำได้ว่าคราวก่อนที่จะบินไป SFO เมื่อครึ่งปีที่แล้ว เค้าก็โทรมาแบบนี้และจะมานั่งรอขึ้นเครื่องที่สนามบินเป็นเพื่อน แต่ว่าในเมื่ออะไรๆ มันกลายเป็นแบบนี้ไปแล้วฉันก็รู้สึกว่าไม่เหมาะที่เราจะคุยหรือจะคบๆ กันเหมือนเดิม ฉันรู้สึก... สงสารน้องคนใหม่ของเค้า


จึงต้องเดินทาง
เพียงห่างรักษา
เรื่องวันข้างหน้า
ค่อยว่ากันไป





Create Date : 27 กรกฎาคม 2551

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...