บนเส้นทางเดิม
ฉันเติมต่อฝัน
ย้อนรอยคืนวัน
จัดสรรเรื่องราว
ต้องขอโทษเพื่อนๆ ที่ไม่ได้ update blog มาพักใหญ่ ทั้งหมดเนื่องจากความยุ่งของงาน วันๆ นอนตีสองตื่นหกโมงเช้ากันเลยทีเดียว แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าสามารถ deal งานได้ ok และปิดงานได้ครบตามที่ใครๆ ตั้งความหวังไว้ @^_^@
หยุดตรองมองดู
ด้วยรู้ร้อนหนาว
น้ำตาพร่างพราว
เดี๋ยวด๋าวก็คลาย
ภาพ series นี้เป็น trip แรกที่มีภาพตัวเองเยอะหน่อย เพราะมีลูกน้องคอยช่วยถ่าย (ไม่รู้ว่าจะถ่ายไปกลุ้มใจไปว่าหัวหน้าฉันทำไมทำตัวเด็กๆ อย่างนี้ไหม อิอิ - เอาเถอะฉันก็เป็นคนแบบนี้ ไม่ชอบใส่หน้ากากเข้าหาใครและชอบที่จะเป็นตัวของตัวเอง /ที่ต๊องๆ หน่อยๆ อิอิ) ภาพชุดนี้เป็นภาพระหว่างการเดินทางตั้งแต่สนามบินสุวรรณภูมิสุดสวย transit ที่ไต้หวัน และไปถึง San Fran
นี่แหล่ะชีวิต
ลิขิตใช่ง่าย
อย่ามัวเสียดาย
ทำลายเวลา
สิ่งที่ทำให้ฉันใจหายเล็กน้อยก่อนเดินทางคือการเผลอรับโทรศัพท์ของคุณแฟนเก่าที่โทรมาตั้งแต่ฉันยังไม่ตื่น (รับโดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา) - เนื่องจากฉันพยายามนอนเยอะๆ ก่อนบินกัน jet lack จริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรเป็นการโทรมาส่งก่อนเดินทางเป็นปกติ ที่ไม่ปกติก็คือสถานะของพวกเราที่เปลี่ยนไป ฉันจำได้ว่าคราวก่อนที่จะบินไป SFO เมื่อครึ่งปีที่แล้ว เค้าก็โทรมาแบบนี้และจะมานั่งรอขึ้นเครื่องที่สนามบินเป็นเพื่อน แต่ว่าในเมื่ออะไรๆ มันกลายเป็นแบบนี้ไปแล้วฉันก็รู้สึกว่าไม่เหมาะที่เราจะคุยหรือจะคบๆ กันเหมือนเดิม ฉันรู้สึก... สงสารน้องคนใหม่ของเค้า
จึงต้องเดินทาง
เพียงห่างรักษา
เรื่องวันข้างหน้า
ค่อยว่ากันไป
| Create Date : 27 กรกฎาคม 2551 |
Comments