Skip to main content

Washington DC



ณ เมืองหลวงของประเทศประเทศหนึ่ง 
กลับเรียบง่ายสวยซึ้งซึ่งคุณค่า 
จัดตึกรามเว้นระยะสบายตา 
ไม่แออัดแน่นหนาอย่างน่าชม


อีกเมืองหนึ่งที่ฉันบินไปเยี่ยมชมระหว่างวันหยุดตอนไปทำงานที่อเมริกาคือกรุงวอชิงตันดีซี เมืองหลวงของประเทศสหรัฐฯ สาเหตุที่ไปเพราะรู้สึกว่ามาอเมริกาบ่อยๆ แต่ยังไม่ได้มาเมืองหลวงเลย สิ่งที่น่าสนใจคือที่นี่มีสถานที่สำคัญๆ เยอะ ด้วยความที่อยากประหยัดระยะเวลาในการเดินทางฉันเลยเลือกลงสนามบินเรแกนที่อยู่ใกล้ๆ ตัวเมืองแล้วก็ซื้อตัวรถไฟใต้ดินแบบ Unlimit เพื่อแวะสถานีโน้นนี้


ความภูมิใจในชาติที่เค้ามี 
เมื่อทำอย่างพอดีจนเหมาะสม
สร้างพื้นฐานเสรีที่รื่นรมย์
ก็เกลียวกลมแม้ไกลห่างต่างเผ่าพันธุ์


ทริปนี้ถึงแม้ฉันจะซื้อตั๋วรถไฟแบบ Unlimit แต่ก็เดินชมโน่นชมนี่เยอะอยู่เหมือนกัน คุณ iPhone ช่วยนับระยะทางเดินให้ปรากฏว่าทริปที่มาที่นี่เดินรวมๆ ทั้งหมดระยะทางประมาณร้อยกิโล (หลายวัน) สาเหตุคือเดินเล่นใน Museum ยักษ์ใหญ่หลายๆ ตึกด้วย (เพราะส่วนใหญ่เปิดให้เข้าชมฟรี) ภาพด้านบนสุดคือ Washington Monument เป็นเหมือนสัญลักษณ์ที่นี่อันนึง (เลยเอาขึ้นภาพแรก) สองภาพถัดมาเป็นเพนตาก้อน และภาพข้างบนและข้างล่างของข้อความนี้คือ Lincoln Memorial ที่เป็นภาพข้างหลักแบงค์ห้าเหรียญของอเมริกา (ทริปนี้ตามหาตึก/ภาพสัญลักษณ์ในแบงค์ต่างๆ)


พอคนรู้จักสร้างเอกลักษณ์
และปกปักษ์รักษาอย่างมุ่งมั่น
ชูเสรีนิยมสร้างธงฝัน
แล้วกำนัลให้ประเทศตามปรัชญา


ตึกด้านหลังของแบงค์สิบเหรียญเป็นตึก U.S. Treasury (ภาพด้านบน) ส่วนตึกด้านหลังของแบงค์ยีสิบเหรียญเป็นตึก White House (ภาพด้านล่าง) ทั้งสองตึกนี้เยี่ยมชมได้ทั้งสองฝั่ง วันแรกฉันเดินผิดฝั่งนิดหน่อยแล้วภาพไม่ค่อยจะเหมือน (ตอนแรกนึกว่าตึกมีการปรับปรุง) อีกวันเลยเดินชมอีกด้านแล้วพบว่าด้านนี้นะเองที่เหมือนในภาพ (นึกว่าด้านในแบงค์จะเป็นด้านที่หันไปทาง President Park)



สร้างเมืองหลวงเป็นตัวอย่างโลกเสรี
เน้นศักดิ์ศรีให้คนรู้ใฝ่หา
เริ่มแรกขึ้น ณ. ตรงนี้ที่สภา
ที่ผู้แทนเลือกตั้งมาออกเสียงตน


ก่อนมากรุงวอชิงตันดีซีฉันทำการบ้านมาระดับหนึ่ง (แบบให้หน่วยงานท่องเที่ยวของเมืองส่งหนังสือ Visitor Guide มาให้ฉันที่ California เพื่อจะได้อ่านก่อนมาสองอาทิตย์) ทำให้ได้เตรียมวางแผนค่อนข้างดี เลยสามารถจองรอบเยี่ยมชมข้างในสถานที่สำคัญๆ เช่น U.S. Capitol (รัฐสภา) แบบได้ไปดูภาพยนต์ประวัติศาสตร์อเมริกาและคุณไกด์พาเดินชมห้องพิเศษๆ ต่างๆ ภาพด้านหลังคุณไกด์ข้างล่างเป็นภาพของจริงข้างหลังแบงค์สองเหรียญ (มีอยู่ที่บ้านแต่ลืมพกไปถ่ายรูปเทียบ)


เป็นโลกใหม่ที่เน้นสร้างสัญลักษณ์
ให้ผู้คนประจักษ์ทุกแห่งหน
เผื่อปลูกสร้างจิตสำนึกวิญญูชน
ว่าทุกคนนั้นเกิดมาเท่าเทียมกัน


ภาพข้างบนคือรูปปั้น Statue of Liberty (เทพีเสรีภาพ) อันดั้งเดิมที่สร้างขึ้นตอนตั้งประเทศอเมริกา แต่พอฝรั่งเศสมาแสดงความยินดีด้วยโดยการส่งเทพีเสรีภาพ(เพราะประกาศอิสระภาพได้จากอังกฤษซึ่งเป็นคู่แข่งการล่าอาณานิคมฝรั่งเศสในยุคนั้น) ทางอเมริกาก็เลยยกชื่อเทพีเสรีภาพให้กับรูปปั้นอันใหม่ที่นิวยอร์คแทน ส่วนภาพด้านล่างคือห้องสมุดที่สวยที่สุดที่ฉันเคยเห็นมา Library of Congress (ห้องสมุดของสภามีทางเชื่อมใต้ดินเดินมาได้จากข้างใน U.S. Capitol)


เมื่อพูดถึงสิทธิของผู้คน
แล้วลองค้นข้อมูลอย่างมุ่งมั่น
จะเห็นว่ากว่าจะมาเป็นแดนฝัน
ก็ฝ่าฟันเรื่องราวมิใช่น้อย


ภาพข้างบนเป็นห้องหนึ่งในห้องสมุดของสภาที่มีข้อมูลเรื่อง Civil Rights Act 1964 เข้าไปอ่านข้อมูลดูแล้วกว่าประเทศอเมริกาจะให้ "สิทธิ์" (Rights) กับประชากร จนเหมือนยุคปัจจุบัน ก็มีความพยายามของคนรุ่นก่อนๆ กันไม่ใช่น้อยหลายสิบปี ส่วนภาพข้างล่างเป็นห้องโถงกลางให้อ่านหนังสือที่สงบเรียบร้อย ห้องสมุดนี้สวยมากและเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้ามาดูได้ ถ้าใครจะเยี่ยมชมก็เข้าชมได้ฟรีแต่จะมีเจ้าหน้าที่ตรวจเข้มๆ ห้ามพกกระเป๋าใบใหญ่และห้ามพกขวดน้ำเข้าไป


เมื่อความรู้เปิดเสรีให้ผู้คน
จนรู้ค้นข้อมูลมาใช้สอย
จนสร้างฝันเติมแต้มประดิษฐ์ประดอย
จากเล็กน้อยจนยิ่งใหญ่อย่างงดงาม


ภาพข้างและข้างล่างเป็นภาพของพิพิธภัณฑ์ Smithsonian ที่จริงๆ แล้วประกอบด้วยหลายตัวตึกและหลากหลายรูปแบบแต่ข้าพเจ้าของตึกเก่าๆ และสวนน่ารักๆ ตรงโซน Castle เลยถ่ายรูปมา แต่มีอีกพิพิธภัณฑ์นึงที่ชอบแต่ไม่ได้เอาภาพมาลง (เพราะมันแต่เดินเพลินๆ) คือ Art Gallery ที่เจ้าหน้าที่ใจดีให้ฝากกระเป๋าใบหนักๆ ได้ฟรีนานเท่าไหร่ก็ได้ (ตรงสวน West Wing) น่ารักสุดๆ และภาพข้างล่างสุดก่อนปิด Blog เป็นภาพสถานีรถไฟใหญ่ Union Station ที่สร้างได้อลังการมาก


หลากผู้คนมาร่วมใช้ชีวิต
ช่วยกันคิดรื่นเริงและสรรสร้าง
เกิดรูปแบบแปลกใหม่ที่แตกต่าง
กรุยเส้นทางสายใหม่โลกเสรี




Create Date : 05 พฤศจิกายน 2558

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

หัวหิน

" The best way to predict the future is to invent it. " -- Alan Kay โปรยปรายพรายพร่างฟ้า พริ้มเพราตาเกินหาไหน แพร้วเพริศประเสริฐใจ งามวิไลใฝ่เย็นบุญ วันก่อนไปประชุมประจำปีกับบริษัทที่หัวหิน ระหว่างทางแวะไปทำบุญบริจากข้าวของ ปล่อยปลา ปลูกพืชสมุนไพร ฯลฯ กันที่โรงเรียนเล็กๆ แถบชะอำ ภาพด้านบนเป็นถ้วยไอติมเรียงราย ถ่ายเล่นๆ ระหว่างรอตักแจกเด็กๆ ตกเย็นก็มาถึงโรงแรม Central Sofitel หัวหินจุดหมาย โรงแรมน่ารักสบายๆ เป็นแบบไทยๆ ตั้งอยู่กลางแหล่งท่องเที่ยว ต่างไปจากการประชุมประจำปีที่แล้วที่ Evason ปราณบุรีที่ออกแนว Art แบบหมู่เกาะห่างไกลจากอะไรต่อมิอะไร ซึ่งมีข้อดีข้อเสียและบรรยากาศแตกต่างกันไป ร่มรื่นชื่นไทยแท้ ด้วยเก่าแก่แลเกื้อหนุน โอบล้อมห้อมการุณ จากวันวุ่นสังคมเมือง ห้องที่ได้พักเป็นห้องคู่แต่อยู่คนเดียว เสียดายที่ไม่ได้พาคุณแม่มาด้วย (เพราะเป็นวันเกิดคุณแม่) ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าห้ามพาคุณพ่อ คุณแม่มาแบบปีที่แล้ว (ที่ให้มาคนเดียวหรือพาแฟน/ลูกมาได้ ซึ่งไร้นามยังไม่มีทั้งคู่เลยต้องฉายเดี่ยว) จริงๆ แล้ว อยากให้ที่บ้านได้มาพักผ่อนกันบ้างเหมือนกัน แต่ที่บ้านไร้นามไม่ค่อยชอบไปไห