Skip to main content

Brunei


อัศจรรย์ความงาม
เพียงตามมองยล
พบภาพดอกผล
ที่ดลบันดาล


ตอนแรกจินตนาการไว้ว่าบรูไนจะร่ำรวยหรูหรา พอไปถึงก็พบว่าเค้ากำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วอยู่ต่างหาก (เดี๋ยวจะค่อยๆ เล่า) อธิบายภาพบนสุดก่อนคือมุมโปสการ์ดที่มัสยิดทองคำ Omar Ali Saiffuddien ส่วนภาพข้างบนและภาพข้างล่างคือประตูทางเข้าพระราชวังถ่ายจากซ้ายไปขวา ที่นี่จะมีทั้งหมดสามประตูที่แบ่งไว้สำหรับประชาชนคนธรรมดา แขก VIP หรือราชนิกูลเข้าแยกกันไป


ร่ำรวยน้ำมัน
รู้กลั่นเจือจาน
แบ่งปันชาวบ้าน
พบผ่านชื่นชม


มีโอกาสเข้าไปดูพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง (เสียดายส่วนใหญ่เค้าห้ามถ่ายรูป) เลยได้รู้ว่าประเทศนี้สมัยก่อนยากจนมาก แต่ไม่กี่สิบปีก่อนเพิ่งขุดเจอน้ำมันประเทศก็เลยเปลี่ยนไป ตอนนี้กลายเป็นประเทศพัฒนาทันสมัยมีสวัสดิการรัฐสนับสนุนมากมาย อย่างเช่นนโยบาย หนึ่งดอลล์บรูไน (ประมาณสามสิบบาท) รักษาทุกโรค ของเค้ารักษาแบบจริงจังถ้ารักษาในประเทศไม่ได้ก็ให้เบิกค่าตั๋วเครื่องบินไปรักษาที่สิงค์โปร์ หรือ มาเลเซีย พร้อมทั้งค่าเครื่องบิน โรงแรม ของคนติดตามทุกอย่างเหรียญเดียว


ผลิกฟื้นผืนดิน
ประทินเหมาะสม
ทุกอย่างเกลียวกลม
รื่นรมย์งดงาม


ภาพด้านบนเป็นภาพริมสระน้ำของโรงแรมหรูหราในบรูไน บรรยากาศดี-อาหารอร่อย มีฝรั่งมาเที่ยวเยอะพอสมควร ภาพข้างล่างเป็นภาพท่าเรือที่เตรียมขึ้นเรือเพื่อไปเยี่ยมชมบ้านบนน้ำกัน คนท้องถิ่นที่นั่นเล่าให้ฟังว่าคนที่อยู่บนน้ำไม่ใช่ยากจน ส่วนใหญ่จะร่ำรวยแต่ชอบวิถีชีวิตแบบนั้น


ล่องเรือเพลิดเพลิน
ชวนเชิญติดตาม
ให้ถึงนิยาม
ของความเป็นจริง


หมู่บ้านกลางน้ำ Kampong Ayer เป็นหมู่บ้านกลางน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีคนอาศัยบนนี้ต่อเนื่องยาวนานมากว่า 1,300 ปี มีสะพานต่อเชื่อมกัน นอกจากบ้านคนแล้ว ยังมีมัสยิด โรงเรียน สถานีตำรวจ ร้านค้า ร้านอาหาร โรงพยาบาล มีประชากรอยู่ในหมู่บ้านกว่าสามหมื่นคน


สร้างประเพณี
ที่ดีอย่างยิ่ง
ต้อนรับพักพิง
ไม่ทิ้งน้ำใจ


สิ่งที่ประทับใจที่สุดในทริปนี้คือ คนบรูไนที่บ้านกลางน้ำต้อนรับดีมาก ขึ้นเรือไปเยี่ยมชมบ้านเค้าก็เอาขนมอร่อยๆ น้ำชามาเลี้ยง (ภาพข้างบนคือ น้องไกร คุณแม่ แฟนน้องไกร/น้องขวัญ) และก็มีมุมชุดแต่งกายท้องถิ่นให้แต่งตัวถ่ายรูปเล่น โดยเค้าไม่ได้คิดเงินหรือคิดจะขายอะไรเลย เป็นนโยบายของคนพื้นบ้านที่พอมีคนมาเที่ยวเค้าก็อยากต้อนรับให้นักท่องเที่ยวประทับใจ


วิถีทางน้ำ
นิยามแปลกใหม่
พบเห็นตรึงใจ
ที่ไปเยี่ยมชม


อีกที่ ที่ประทับใจคือ Royal Regalia เป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดแสดงของหรูหราจากหลายๆ ประเทศมากมายที่ทางราชวงค์บรูไนได้รับเป็นของขวัญ (รวมทั้งของที่ส่งมาให้จากประเทศไทย) และเสื้อที่ทำด้วยทองกระดุมฝังเพชร ฯลฯ แต่เค้าห้ามถ่ายภาพข้างในเลยได้แต่ถ่ายรูปในห้องโถงกลางก่อนจุดฝากของ คือได้ถ่ายแต่เพดานและโถงราชรถในประราชพิธี ดังสองภาพข้างล่าง


แสนตระการตา
เลอค่ารื่นรมย์
เปิดคลังให้ชม
นิยมชอบใจ


ภาพข้างล่างเป็นมัสยิด Jame Asr Hassanil Bolkiah เป็นมัสยิดแห่งชาติของบรูไน ทองคำที่เห็นเป็นทองคำแท้มีโดมทองคำทั้งหมด 29 อัน ตอนเข้าไปเยี่ยมชมข้างในเค้าไม่ให้ถ่ายภาพเลยถ่ายมาให้ชมได้แต่ด้านนอก (ต้องใส่ชุดคลุมเดินข้างใน) ภาพข้างล่างนี้จะเห็นว่าข้าพเจ้าใช้นิวโป้งชี้ไปที่มัสยิด เป็นเพราะว่าที่บรูไนเค้าไม่ให้ชี้ของด้วยนิ้วชี้ แต่ต้องชี้ของด้วยนิ้วโป้งถึงจะถูกต้อง


ต่างประเพณี
ในที่ไม่ไกล
แวะชมทราบไว้
พอให้ตราตรึง




Create Date : 28 ตุลาคม 2557

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

หัวหิน

" The best way to predict the future is to invent it. " -- Alan Kay โปรยปรายพรายพร่างฟ้า พริ้มเพราตาเกินหาไหน แพร้วเพริศประเสริฐใจ งามวิไลใฝ่เย็นบุญ วันก่อนไปประชุมประจำปีกับบริษัทที่หัวหิน ระหว่างทางแวะไปทำบุญบริจากข้าวของ ปล่อยปลา ปลูกพืชสมุนไพร ฯลฯ กันที่โรงเรียนเล็กๆ แถบชะอำ ภาพด้านบนเป็นถ้วยไอติมเรียงราย ถ่ายเล่นๆ ระหว่างรอตักแจกเด็กๆ ตกเย็นก็มาถึงโรงแรม Central Sofitel หัวหินจุดหมาย โรงแรมน่ารักสบายๆ เป็นแบบไทยๆ ตั้งอยู่กลางแหล่งท่องเที่ยว ต่างไปจากการประชุมประจำปีที่แล้วที่ Evason ปราณบุรีที่ออกแนว Art แบบหมู่เกาะห่างไกลจากอะไรต่อมิอะไร ซึ่งมีข้อดีข้อเสียและบรรยากาศแตกต่างกันไป ร่มรื่นชื่นไทยแท้ ด้วยเก่าแก่แลเกื้อหนุน โอบล้อมห้อมการุณ จากวันวุ่นสังคมเมือง ห้องที่ได้พักเป็นห้องคู่แต่อยู่คนเดียว เสียดายที่ไม่ได้พาคุณแม่มาด้วย (เพราะเป็นวันเกิดคุณแม่) ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าห้ามพาคุณพ่อ คุณแม่มาแบบปีที่แล้ว (ที่ให้มาคนเดียวหรือพาแฟน/ลูกมาได้ ซึ่งไร้นามยังไม่มีทั้งคู่เลยต้องฉายเดี่ยว) จริงๆ แล้ว อยากให้ที่บ้านได้มาพักผ่อนกันบ้างเหมือนกัน แต่ที่บ้านไร้นามไม่ค่อยชอบไปไห