Skip to main content

Kyoto #1


ประวัติศาสตร์...
จารึกร้อยเรื่องราว
ระบายจนพร่างพราว
สกาวในใจชน



ก่อนเดินทางกลับบ้าน ฉันตัดสินใจจับรถไฟชินคันเซ็นความเร็วสูงเดินทางจากเมืองที่ไปทำงานไปยังเกียวโต เมืองที่ฉันอยากไปมานาน ระยะทางประมาณหกร้อยกิโลเมตร แต่ใช้เวลาเดินทางเพียงสามชั่วโมง


ประเพณี...
ขัดเกลาเข้าฝึกฝน
สร้างคนให้เป็นคน
นำดลจนใจงาม



ที่พักของฉันเป็นเรียงกังอยู่ย่าน Ginza ข้างๆ Yazaka Shrine เดี๋ยวค่อยเล่าเรื่องที่พักใน blog หน้า (เพราะตอนไปถึงก็เอากระเป๋าไปฝากแล้วออกเที่ยวเลย) จุดหมายแรกที่ไปก็คือปราสาท Nijo

ความทรงจำ...
ตรงดูไม่มองข้าม
เพียงภาพเงาติดตาม
นิยามแล้วผ่านไป

Nijo Castle เป็นอีกที่หนึ่งที่ลูกค้าญี่ปุ่นแนะนำว่าห้ามพลาดถ้าฉันชอบอะไรที่เป็นวัฒนธรรมญี่ปุ่นจริงๆ ให้ไปให้ได้ และฉันก็ไม่ผิดหวัง ที่นี่ในปราสาทมีทางเดินเป็นพื้นเสียงนกไนติงเกลที่ฉันอยากได้ยินมานาน (ซึ่งเสียงเพราะเหมือนนกร้องจริงๆ) และได้รับการอนุรักษ์เอาไว้เป็นอย่างดี

เสียงดนตรี...
บทกวีอยู่ใกล้ใกล้
ยิ้มแย้มในฤทัย
อิ่มใจกับอารมณ์

เสร็จจาก Nijo ฉันก็เดินทางต่อ ลองนั่งรถเมล์ในโตเกียวไปที่ปราสาท Kinkakuji ที่ๆ เป็นสัญลักษณ์ของเมืองเกียวโต (ดังภาพด้านบน) ฉันเห็นปราสาทนี้บ่อยๆ ในอิกคิวซัง เลยคิดว่าซักวันต้องมาเห็นของจริงให้ได้และในที่สุดก็มาถึง @^_^@

เสี่ยงทาย...
มุ่งหมายถึงสิ่งสม
ตั้งมั่นให้เฉียบคม
แก้ปมให้คลี่คลาย

แล้วฉันก็เดินทางต่อไปที่สวน Zen ที่ก็ได้ UNESCO World Heritage อีกแห่ง -- สวน Ryoan-ji (จริงๆ หลายๆ สถานที่ ที่ฉันไปเยี่ยมในเมืองโตเกียวก็ได้มรดกโลกกันเกือบทั้งนั้น)

ราตรี...
มาเยือนพร้อมความหมาย
ความงามที่เรียบง่าย
ระบายลงคืนวัน

โชคดีที่ทำความรู้จักกับคนไทยในเกียวโต ฉันเลยได้ทราบข้อมูลว่ามีการจัดงาน Light-up แสงสีเสียงตามวัดต่างๆ ตอนกลางคืน ฉันเลยเดินตามมวลชนไปที่วัด Kodai-ji และก็ได้ดูแสงสวยๆ ภูเขาทั้งลูกเล่นกับแสงไฟสีต่างๆ ต้นซากุระกลางคืน หลายสิ่งหลายอย่างตระการตามากกว่าจินตนาการ

พงไพร...
แต้มไว้ด้วยสีสัน
งามงดเกินรำพัน
รังสรรค์ดั่งแดนสรวง

แค่เพียงวันแรกฉันก็มีความทรงจำดีๆ มากมายในเกียวโต ขนมอร่อย บ้านเมืองผสมโบราณๆ และความทันสมัยอย่างลงตัวจนน่ารัก ผู้คนอนุรักษ์ประเพณีของท้องถิ่น ฉันไม่ลังเลเลยที่จะให้คะแนนที่นี่ว่าเป็นสถานที่ ที่ฉันชอบมากๆ ติดหนึ่งในห้าเมืองน่าประทับใจที่ฉันได้เดินทางมาพบเจอ




Create Date : 05 มิถุนายน 2556

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

หัวหิน

" The best way to predict the future is to invent it. " -- Alan Kay โปรยปรายพรายพร่างฟ้า พริ้มเพราตาเกินหาไหน แพร้วเพริศประเสริฐใจ งามวิไลใฝ่เย็นบุญ วันก่อนไปประชุมประจำปีกับบริษัทที่หัวหิน ระหว่างทางแวะไปทำบุญบริจากข้าวของ ปล่อยปลา ปลูกพืชสมุนไพร ฯลฯ กันที่โรงเรียนเล็กๆ แถบชะอำ ภาพด้านบนเป็นถ้วยไอติมเรียงราย ถ่ายเล่นๆ ระหว่างรอตักแจกเด็กๆ ตกเย็นก็มาถึงโรงแรม Central Sofitel หัวหินจุดหมาย โรงแรมน่ารักสบายๆ เป็นแบบไทยๆ ตั้งอยู่กลางแหล่งท่องเที่ยว ต่างไปจากการประชุมประจำปีที่แล้วที่ Evason ปราณบุรีที่ออกแนว Art แบบหมู่เกาะห่างไกลจากอะไรต่อมิอะไร ซึ่งมีข้อดีข้อเสียและบรรยากาศแตกต่างกันไป ร่มรื่นชื่นไทยแท้ ด้วยเก่าแก่แลเกื้อหนุน โอบล้อมห้อมการุณ จากวันวุ่นสังคมเมือง ห้องที่ได้พักเป็นห้องคู่แต่อยู่คนเดียว เสียดายที่ไม่ได้พาคุณแม่มาด้วย (เพราะเป็นวันเกิดคุณแม่) ด้วยความที่เข้าใจผิดว่าห้ามพาคุณพ่อ คุณแม่มาแบบปีที่แล้ว (ที่ให้มาคนเดียวหรือพาแฟน/ลูกมาได้ ซึ่งไร้นามยังไม่มีทั้งคู่เลยต้องฉายเดี่ยว) จริงๆ แล้ว อยากให้ที่บ้านได้มาพักผ่อนกันบ้างเหมือนกัน แต่ที่บ้านไร้นามไม่ค่อยชอบไปไห