Skip to main content

Hua Hin #2


A torch
which oughts
to glow



ช่วงนี้อารมณ์สุนทรีย์ เลยอยากแต่งกลอนเป็นภาษาอังกฤษบ้าง (แต่งมาตั้งแต่ blog หัวหินที่แล้ว) เวลาทำ blog ไร้นามก็จะมั่วสดๆ ด้วยมีเวลาไม่มาก แต่จริงๆ แล้วถ้าย้อนกันไปดูจะทราบว่า จะพยายามทำให้คล้องจองกันและมีความหมายเกี่ยวกับภาพ


Should show
its great
power



งานคราวนี้ต้องขอชมแผนกทรัพยากรมนุษย์ว่าตั้งใจจัดได้อลังการงานสร้างทีเดียว มีการยึดหาดหัวหินจัดปาร์ตี้ส่วนตัว และจัดการแสดงแสนลงทุนให้ออกมาอย่างสวยมากมาย (เสียอย่างเดียวที่ไร้นามนั่งคำนวนเงินคร่าวๆ ดูแล้วรู้สึกเสียดายว่าสามารถเอามา upgrade servers ได้หลายเครื่องทีเดียว) แต่ก็นะ มีอย่างนี้นานๆ ครั้งก็ดีเหมือนกัน


Turns all
darkness
lighter



วันรุ่งขึ้นหลังจากงานเลี้ยงที่เลิกดึก ไร้นามก็ทุ่มทุนตื่นแต่ก่อนเช้า เพราะอยากมาดูพระอาทิตย์ขึ้นริมทะเล ด้วยตรงโรงแรมเป็นจุดที่เค้า(ว่ากันว่า) เป็นตรงที่ทำให้เค้าเรียกแถวนี้ว่าหัวหิน คือตรงชายหาดเป็นหินๆ (คมๆ) ที่เกิดจากซากเปลือกสัตว์ทะเลทับถมกัน ปรากฏว่าเลยตื่นเป็นคนแรกมาเดินเล่นรับบรรยากาศคนเดียวอยู่เกือบชั่วโมง


Over
the tide
of dreams



ไม่นานนักพวกเพื่อนๆ ที่นัดกันไว้ก็มาเจอกันตามเวลานัด ไร้นามเลยได้ตากล้องกับเค้าซะที (อิอิ) และด้วย... เนื่องจากหลังๆ ซึมซับกระแสน้องๆ ในแผนก ในตอนพาไปอเมริกาครั้งที่ผ่านมาว่า "ถ่ายรูปให้กล้าทำท่าไปเถอะ มีโอกาสแต่ล่ะแห่งแค่ครั้งเดียว เดี๋ยวต่อไปจะไม่ได้ทำ" (เสียดายเกรงใจน้องๆ ไม่งั้นจะเอาภาพ idea เก๋ๆ มาลงให้ชมกัน) งานนี้ก็เลยได้ท่าข้างล่างนี้...


I jump
up to
the air



จำได้ว่าเที่ยวทะเลคราก่อน แล้วเอาภาพมาลง blog มีเพื่อนแวะมาชมว่าถ่ายแมงกระพรุนสวย คราวนี้เลยเดินหาแมงกระพรุนถ่ายมั่ง แต่ไม่ยักกะสวยแบบคราวที่แล้วแฮะ (คราวที่แล้วตัวใสๆ กว่านี้ แต่คราวนี้เป็นน้องแมงกระพรุ่นเวอร์ชั่นมอมแมม <= ไร้นามก็กลัวแมงกระพรุนเลยไม่กล้าไปปัดๆ ทำความสะอาดทรายบนตัวมัน แหะ แหะ)


How flare
the fire
it seems



มางานนี้ไร้นามถือโอกาสพาน้องกระเป๋าน้อย Kipling สีแดงสดๆ มาเที่ยวด้วย (ปกติไม่ค่อยกล้าใช้ในชีวิตประจำวัน) และเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศชิวๆ ริมทะเลในโรงแรม เลยจับน้องกระเป๋าทัดดอกลีลาวดีหน่อยเถอะ เพราะสีแดงขาวเหลืองตัดกันแล้วดูสวยดีเหลือเกิน (ชอบๆ)


Can I
reach for
extremes



Wake dreams
up once
again



Create Date : 25 สิงหาคม 2551

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...