Skip to main content

เมืองโบราณ 2008 #2


พรพรหมภิรมย์ฟ้า
ห่มผืนหล้าพาใจฝัน
ยลแสงแรงลาวัลย์
สรรกำนัลวันชื่นบาน



เสียดายที่ภาพของ Pantip ห้ามโหลดเกิน 150K ทำให้ต้องลด resolution ของภาพลงเลยทำให้ดูหายคมไปเล็กน้อย (เพราะภาพมีรายละเอียดและสีสันค่อนข้างเยอะโดยเฉพาะภาพแรก) เหตุเป็นเพราะศิลปวัฒนธรรมไทยเราเป็นอะไรที่สวยงามละเอียด... นี่แหล่ะที่ทำให้ฉันชอบเมืองโบราณเพราะเป็นที่ๆ รวมอะไรๆ ไว้ในนั้นพอดู


ภาพเก่าเงาอดีต
รอยจารีตขีดไขขาน
จารจรดรสวันวาน
เป็นตำนานผ่านคืนวัน



ทริปคราวนี้ฉันเหมือนจะเป็นไกด์กลายๆ เลยมีโอกาสได้เลือกเดินถ่ายรูปในส่วนที่คราวที่แล้วไม่ได้เดินหลายที่ ทำให้ได้เก็บรายละเอียดเพิ่มเติมพอสมควร เสียดายที่ฉันยังไม่ได้ศึกษากล้องให้ (น้อง Oly E-420) ของฉันเองมาดีๆ เลยทำให้ยังใช้ไม่ได้เต็มประสิทธิภาพของมันนัก (ได้แต่ลองมั่วๆ ดู)


เหมือนดั่งคำพร่ำสอน
ให้สังวรสังขารขันธ์
มีเสื่อมใช่นิรันดร์
อย่ายึดมั่นกันมากมาย



สภาพอากาศที่ไปก็แปลกพอควร มีทั้งแดดออกและเมฆครึ้มทำให้ได้มุมแสงแตกต่างกันพอควร (แต่ส่วนใหญ่เป็นแดดออกเสียมากกว่าซึ่งถือว่าโชคดีเพราะทำให้ภาพสดใสสวยงามทีเดียว) จริงๆ มีแอบถ่ายภาพคนด้วย (Portrait Mode) แต่เพื่อนที่เป็นนางแบบคงจะไม่ยอมให้เอาภาพมาลง


มีเกิดย่อมมีดับ
จักลาลับลบเลือนหาย
ทอดถอนใจเสียดาย
มุ่งมั่นหมายสิ่งใดกัน



ภาพชุดนี้คงจะเป็นภาพสุดท้ายที่นำมาลงของปีนี้ แต่จริงๆ ยังมีภาพใน stock พอสมควรดังนั้นปีหน้าอาจจะทำภาพของปี 2008 ต่อไปอีกหน่อย หยุดปีใหม่นี้เสียดายอย่างหนึ่งคือตอนแรกกะจะไปปาย จะได้ไปถ่ายรูปวิวสวยๆ มาอีก แต่เนื่องจากป่วยๆ พอควร สภาพร่างกายไม่อำนวยเลยตัดสินใจไม่ได้ดีกว่า ส่วนตัวก็เสียดายพอดูเหมือนกันเพราะยังไม่เคยไปด้วยเหตุที่ชีวิตนี้ฉันชอบอยู่สองอย่างมากๆ คือศึกษาสิ่งใหม่ๆ กับท่องเที่ยวกระมัง...


พรพรหมภิรมย์ฟ้า
ชุ่มชื่นตาพาภาพฝัน
ติดตรึงจึงจารปัน
ก่อนคืนฝันจะผันแปร





Create Date : 28 ธันวาคม 2551

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...