Skip to main content

สมุทรปราการ


น้อมกราบทราบรสธรรม
รู้กฏกรรมคำกล่าวสอน
เหนื่อยล้นทนนิวรณ์
ที่บั่นทอนกัดกร่อนใจ



ภาพชุดนี้ตัดสินใจเปลี่ยนชื่อเป็น "สมุทรปราการ" แทน "เมืองโบราณ" เพราะจะมีภาพที่จากบางปูเข้ามาแทรกด้วย จริงๆ ถ้ามีเวลาว่างๆ ถือกล้องออกไปถ่ายรูปแบบนี้ซักเดือนละครั้งก็คงดี ไม่รู้ว่าเดือนมกรา นี้ไร้นามจะมีโอกาสได้ไปไหนหรือเปล่า (วันนี้ก็หยุดพักผ่อนอยู่บ้าน แต่ก็ไม่วาย login เข้าไปทำงานบริษัทเมื่อตอนเช้า ^^')


นิยามกามฉันทะ
พึงผัสสะสิ่งรักใคร่
รูปเสียงกลิ่นรสใด
ต้องแก้ไขด้วยปัญญา



ปกติไร้นามจะ ทำ blog สดๆ คือ ไม่ค่อยคิด Plot มาก่อน กลอนก็จะแต่งสดๆ วันนี้อยู่ๆ ก็นึกถึง นิวรณ์ 5 (ซึ่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับภาพเลย ^^') เพราะรูปแรกเป็นภาพพระคุณเจ้า เลยทำให้นึกถึงธรรมะ ตอนนี้ก็มาลุ้นกันกับไร้นามละกันนะคะ ว่าจะแต่ กาพย์ เกี่ยวกับนิวรณ์ 5 จบได้ไหม (จับเวลาดีไหมว่าเริ่มเขียนประมาณ 3:40pm) จำได้ว่าเป็นคนชอบแต่บทกวีมากๆ ตอนเด็กๆ จนแฟนเก่าคนที่สองเคยท้าให้แต่กลอนให้ได้ใน 7 ก้าว (แบบในหนังสือสามก๊ก) แล้วก็ให้หัวข้อ แล้วก็แต่งได้ ตอนคบๆ กันกับแฟนเก่าคนแรก ก็มีเล่นๆ ลองแต่งกลอนต่อกันในรถเมล์ (บ้านอยู่ทางเดียวกัน นั่งรถเมล์กลับบ้านเป็นชั่วโมง) สนุกมากมาย แต่สมัยนี้นานๆ ทีจะแต่งที...


อาฆาตพยาปาทะ
ต้องลดละอย่าถือสา
สิ่งใดให้โกรธา
ก็ลดราด้วยอภัย

อีกถีนะ-มิทธะ
หดหู่คละปนหลับไหล
แก้ได้หลายแบบไป
เช่นตั้งใจรู้ใฝ่เพียร

อุทธัจจกุกกุจจะ
ฟุ้งซ่านซะพาขีดเขียน
หรือจิตรำคาญเบียน
ก็ต้องเรียนรู้ปล่อยวาง

ส่วนวิจิกิจฉา
คือสงกาทุกสิ่งต่าง
ศึกษาเถิดลองบ้าง
จะพบทางด้วยปัญญา

นิวรณ์ทั้งห้าหรือ
คือหนังสือให้ศึกษา
เกิดดับจับทราบว่า
มิอาจพาให้พ้นกรรม

จึงควรจะแก้ไข
ปล่อยวางไปเพียงเรื่องขำ
ชอบโกรธง่วงฟุ้งพร่ำ
รู้พบธรรมมิหลงไป


[สรุปใช้เวลา 35 นาทีในการทำ blog /ทำภาพ อ่านค้น & แต่งกวี ^^']



Create Date : 17 มกราคม 2552

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...