Skip to main content

เสม็ด


ยลเกาะแก้วแวววาวพราวปลายฟ้า
ให้เพลินตาเพริศพริ้มอิ่มภาพฝัน
ทะเลงามครามฟ้าพารำพัน
สรวงกำนัลปันไว้ในแดนดิน



ปลายปีที่แล้วได้มีโอกาสไปเกาะเสม็ดสามวันสองคืน เป็นการเดินทางแบบไม่มีรถคือนั่งรถตู้ไปที่ท่าเพ แล้วก็ไปหาเรือต่อไปเสม็ด พอดีที่ๆ จะไปเป็นอ่าววงเดือน (เลือกที่นี่ชอบการท่องเที่ยวแบบกึ่งสงบกึ่งมีอะไรนิดๆ หน่อยๆ) ก็เลยต้องซื้อตั๋วแพงกว่าไปลงที่หาดทรายแก้ว (ไป-กลับ 140 บาท) พอขึ้นเรือก็เลือกนั่งหน้าสุดจะได้ดูวิว ดั่งภาพด้านบน


หาดทรายแก้วแพรวพราวราวแดนสรวง
ให้แหนหวงห่วงชนคนท้องถิ่น
พื้นที่งามปานนี้ที่ทำกิน
อย่าให้ต้องมลทินของเงินตรา



เกาะเสม็ดเป็นเสมือนเกาะแก้วฯ ในนิยายของสุนทรภู่ที่ๆ พระอภัยมณีมาอยู่กับนางเงือก เลยมีรูปปั้นเด่นเป็นสง่า วันแรกที่ฉันไปถึงก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ทำความคุ้นเคยกับที่พักแล้วก็เดินเ่ล่นไปดูพระอาทิตย์ตกที่จุดชมวิวฝั่งตะวันตกดั่งภาพด้านบนสุด


อ่าววงเดือนเตือนใจให้คิดถึง
น้อมคะนึงถึงวันที่หรรษา
เป็นภาพงามความทรงจำย้ำตรึงตรา
ว่าเคยมาพักที่นี่ให้ตราตรึง



กิจกรรมที่ทะเลของฉันนั้นก็ไม่ได้มีอะไรมาก คือการเดินเล่นชิวๆ (เดินรอบเกาะเสม็ด ^^') หาอะไรอร่อยๆ กิน และก็ดูพระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตก ที่จุดต่างๆ ที่ไม่ซ้ำกันก็เท่านั้นเอง


พลอยเสม็ดเพชรงามกลางทะเล
ทุ่มใจเทเดินไปเพื่อให้ถึง
ด้วยอยากลองทานอาหารซักครั้งหนึ่ง
เพื่อให้ซึ้งซึ่งความงามกลางวาริน



ร้านอาหารที่ประทับใจที่อยากจะพูดถึงมีสองร้าน (จริงๆ ชอบหลายร้าน แต่สองร้านนี้ประทับใจที่สุด) ร้านแรกคือร้านพลอยเสม็ดที่ตั้งอยู่กลางทะเล (ต้องนั่งเรือโยงลากไป ดั่งภาพด้านบน) ร้านนี้ไปนั่งชิวๆ ให้อาหารปลาใต้โต๊ะ วิ่งเล่นไป-มา หลอกล่อน้องๆ อายุสามสี่ขวบโต๊ะข้างๆ จนเริ่มซี้เอาขนมมาแบ่งกันให้อาหารปลา อยู่สามชั่วโมงได้ พนักงานก็ไม่ได้ว่าอะไร @^_^@


ทะเลรวมส้มตำทำอร่อย
หอยเชลล์หน่อยอบเนยก็เพลินลิ้น
ปลาหมึกผัดไข่เค็มอร่อยสิ้น
แบ่งเป็นชิ้นให้ปลาพารื่นรมย์



ออกจากพลอยเสม็ดพวกเราก็เดินเรียกน้ำย่อยไปเที่ยวอ่างเก็บน้ำกลางเกาะที่สวยงามและสงบแต่ไม่ค่อยมีใครมาดูกันดั่งภาพด้านล่าง แล้วก็เลยไปทางตะวันตกเพื่อไปหาอะไรอร่อยๆ ทานตอนเย็นพร้อมดูพระอาทิตย์ตก (ทริปชิวๆ กิน-เดิน-ชมวิว-กิน)


พระอาทิตย์ลับฟ้าลาชายหาด
ดั่งภาพวาดพาใจให้สุขสม
งามเพริศฟ้าพาฝันปันภิรมย์
ให้ชื่นชมเก็บภาพวาดกวี



ตอนเย็นแวะมาดูพระอาทิตย์ตก พร้อมชมวิวทะเลที่ร้าน Buzz ร้านนี้พนักงานระดับโปร (ราคาอาหารก็ไม่ธรรมดา แพงกว่าพลอยเสม็ดอีก) จัดโต๊ะพิเศษให้อย่างหรูริมชายหาด จุดเทียน บริการดีมากๆ ยุงมาก็เอาสเปรย์ตะไคร้กันยุงมาให้ทั้งขวด มีคนบันเทิงมาถ่ายทำอะไรซักอย่างอยู่โต๊ะข้างๆ ด้วย พอทานอาหารเสร็จก็เรียกรถสองแถวให้วิ่งเ่ข้ามารับให้พากลับไปส่งอ่าววงเดือน ก็เป็นประสบการณ์ที่ประทับใจดีไปอีกแบบ


วันสุดท้ายก่อนกลับตัดสินใจเดินข้ามเขาแต่โพล้เพล้เพื่ออไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่หาดลุงดำ เพราะมีสะพานไม้ยาวๆ อันนี้เป็นสัญลักษณ์ที่คนชอบถ่ายรูปกัน แล้วก็พบว่าไม่ค่อยมีใครมากันเลย (แปลก) ไม่รู้คนอื่นมาเที่ยวเสม็ดกันทำอะไรบ้าง แต่ฉันกับเพื่อนชอบดูวิวและก็เที่ยวกันแบบนี้


มาเสม็ดเสร็จความงามตามประทับ
ให้ใจจับทรงจำย้ำแต้มสี
ขาวครามฟ้าพาฝันปันนที
ร้อยกวีสรรเสริญเกินบรรยาย





Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2555

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ