Skip to main content

Bhutan #3

สายน้ำ
สองนที
มาบรรจบ

วันที่สามของการเดินทางมีโอกาสได้ไปเยี่ยมชม Punakha Dzong ที่ประทับของพระสังฆราชในฤดูหนาว ที่ตั้งระหว่างแม่น้ำโพ (Po Chu) และแม่น้ำโม (Mo Chu) มาบรรจบกันพอดี ภาพด้านบนสุดเป็นมุมที่เห็นแม่น้ำสองสาย (สองสี) ไหลมาเจอกัน ส่วนภาพด้านบนเป็นภาพถ่ายพูนาคาซองด้านข้างระหว่างเดินข้ามเข้าไปจากหน้าต่างของสะพานข้ามแม่น้ำ
น่าเคารพ
ความงดงาม
ตามที่เห็น

ที่แห่งนี้เป็นสถานที่จัดงานมงคลสมรสของพระราชาจิกมี่ การได้เห็นคนภูฏานแต่งชุดประจำชาติเข้ามาสักการะบูชาด้วยความเป็นระเบียบเรียบร้อยและเคารพสถานที่ ทำให้รู้สึกประทับใจกับภาพที่เห็นพอสมควรเลยทีเดียว (อยากให้เมืองไทยเป็นแบบนี้บ้าง)

สิ่งเรียบง่าย
สร้างความหมาย
เกินที่เป็น

จากเมืองพูนาคาพวกเราก็เดินทางกลับไปยังเมืองพาโร (เส้นทางจะผ่านเมืองทิมพูก่อน) ระหว่างทางได้มีโอกาสแวะวัดของแม่ชี (แต่เกรงใจไม่กล้าถ่ายภาพคุณแม่ชี) ได้เข้าร่วมพิธีทำบุญวันวิสาขบูชาพอดีฟังการสวดมนต์ที่มีเอกลักษณ์ของภูฏานและได้ทานขนมอร่อยๆ ภาพรอบๆ ด้านบนด้านล่างของข้อความนี้เป็นภาพถ่ายวิวบริเวณของวัดแม่ชีแห่งนี้
เพียงรู้เน้น
สิ่งดั่งเดิม
ที่เคยมี

เสร็จจากวัดคุณแม่ชีพวกเราก็แวะทานข้าวกันที่เมืองทิมพู (เมืองหลวง) วันนี้เป็นวันดีคือเป็นทั้งวันวิสาขบูชาและวันเกิดของพระราชินีของที่นี่ ตอนเย็นมีพิธีการจะจัดงานเฉลิมฉลองกันที่่จัตุรัสหอนาฬิกา (ภาพด้านล่าง) เลยได้ดูการตั้งเต้นท์ และระหว่างทางได้เห็นรถเชื้อพระวงศ์ที่จะมาร่วมงาน

ดุจดั่งคน
ที่โตได้
จากจุดเริ่ม

เสร็จจากเที่ยวในเมืองทิมพู พวกเราก็ออกเดินทางต่อไปสักการะวัดเก่าแก่ (วัดคิวชู) วัดโบราณหนึ่งในร้อยแปดแห่งทั่วดินแดนโดยรอบชมพูทวีปที่สร้างขึ้นเพื่อประดิษฐ์สถานเจดีย์พระบรมสารีริขธาตุไว้เพื่อตรึงจุดสำคัญของพระยามาร (ในภูฏานมีอยู่สองแห่ง ส่วนอื่นๆ กระจายไปในหลายๆ ประเทศ)

เพียงรู้เพิ่ม
เติมความฝัน
แต่งแต้มสี

ตอนออกจากวัดคิวชู ไม่รู้จินตนาการบรรเจิดไปเองหรือเปล่าแต่รู้สึกเหมือนลำแสงที่ลอดออกมาระหว่างก้อนเมฆเป็นรูปคล้ายมังกรทยานฟ้า (ภาพข้างล่าง) เลยเก็บภาพมาฝากเพื่อนๆ ด้วย ^^

จากจุดเดิม
เพิ่มเสริมต่อ
อย่างพอดี

ภาพด้านบนเป็นสะพานทางเข้าของพาโรซอง ที่เป็นฉากถ่ายหนัง Hollywood ชื่อดังเรื่อง Little Buddha ส่วนภาพด้านล่างอีกสองภาพเป็นภาพวิวสวยๆ จากโรงแรมที่พักในเมืองพาโรที่มองเห็นสนามบินและพาโรซองในยามค่ำคืน

ก็จะมี
ความสุขใจ
ในตนเอง




Create Date : 24 กรกฎาคม 2555

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ