Skip to main content

Bhutan #4

ถิ่นพยัคฆ์
ริมผา
อิงฟ้า

วันที่สี่ของการเดินทาง พวกเราตื่นแต่เช้ามืดเพื่อไปขึ้นเขาทักซัง (Tiger's nest) จุดหมายปลายทางที่ฉันอยากไปในทริปนี้ (ดั่งภาพแรกด้านบนสุด) ตอนขาขึ้นพวกเราขี่ม้าขึ้นเขา น้องม้าดูท่าทางจะชอบเดินริมหน้าผาทีเดียว แล้วถึงจุดหนึ่งก็เดินทางกันเองต่อเพื่อเดินบันไดยาวมากๆ ขึ้นๆ ลงๆ ข้ามจากเขาลูกหนึ่งไปเขาอีกลูกหนึ่งที่ทักซังตั้งอยู่

เหนือเมฆา
สูงสุดหล้า
แดนฝัน

พวกเราแวะพักทานอาหารเช้าที่ร้านระหว่างทาง (ร้านใจดีมากๆ) เสร็จแล้วก็เดินต่อ ชมวิวสวยๆ ดูน้ำตกสายเล็กๆ ระหว่างภูเขา (ภาพข้างล่าง) แล้วก็ค่อยๆ เดินขึนเขาไปทักซัง เสียดายที่ทางวัดมีกฏห้ามถ่ายรูปด้านใน (ต้องฝากกล้องไว้ที่ป้อมข้างหน้า) เลยไม่มีภาพมาฝากเพื่อนๆ

แดนบุญ
หนุนส่ง
กำนัล

ระหว่างทางเดินลงก็เจอน้องม้าเดินตัวปลิวลงเขาเป็นเพื่อน (ตอนขาลงก็ยังชอบเดินริมๆ หน้าผาเหมือนเคย) ถ้าเดินมาได้ครึ่งทางก็จะถึงจุดพักม้าตามภาพข้างล่างและเห็นวิวทักซังที่เพิ่งเดินจากมาอยู่ข้างหลังเป็นหมู่ตึกสีขาวๆ ริมหน้าผา ความเหนื่อยตอนลงก็พอๆ กับน้องๆ ภูกระดึงทีเดียว

สานฝัน
วันวาน
จารลงใจ

ลงมาจากเขาข้างล่างเป็นป่าเขียวร่มรื่น เป็นประสบการณ์ที่ดีที่พอเหนื่อยๆ อากาศเย็นๆ ก็ไปพักแช่น้ำร้อนหินภูเขาไฟเดือดๆ ที่บ้านดินริมนาต่อ แช่น้ำเสร็จแล้วก็เดินขึ้นดาดฟ้าบ้านดินมาชมไร่นาวิถีชาวบ้าน พร้อมรับลมเย็นๆ สบายใจหายเหนื่อยกันเลยทีเดียว

บุษบา
เริงร่า
พาจินต์

Blog อันนี้คงเป็นชุดสุดท้ายของภูฏาน เลยขอปิดท้ายด้วยดอกไม้สวยๆ ที่ถ่ายจากที่โน่นที่นี่ในทริป ที่เที่ยวระหว่างวันที่ 4 กับวันที่ 5 มาเมดเล่ย์รวมกันให้ดูสวยงามละลานตา (เนื่องจากเจ้าของ blog ชอบถ่ายภาพดอกไม้โหมดใกล้ๆ ซูมๆ) @^_^@

งามประทิน
พริ้มเพริศ
พริ้วไหว

มีภาพดอกไม้ ก็ต้องมีภาพผีเสื้อมาประกอบ จริงๆ แล้วพยายามตามถ่ายรูปผีเสื้อเกาะบนดอกไม้ แต่หาภาพสวยๆ ไม่ได้ เลยเอาภาพผีเสื้อเกาะบนกำแพงมาลงสลับกับภาพผีเสื้อเกาะบนดอกไม้ละกัน

ดอกไม้เอย
งามงด
บาดใจ

เปิดโลกใหม่
ให้ได้เห็น
เป็นนาบุญ




Create Date : 08 สิงหาคม 2555

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ