Skip to main content

Bhutan #2

พฤกษา
พันธุ์ไม้
สะพรั่งพร้อม

วันที่สองที่ภูฏานเป็นวันอาทิตย์ พวกเราเลยมีโอกาสได้ไปตลาดกัน ภาพสะพานด้านบนเป็นสะพานทางเดินข้ามแม่น้ำระหว่างตลาดอาหารสด กับตลาดงานฝีมือท้องถิ่น (สะพานข้ามแม่น้ำแบบนี้พบเห็นได้ทั่วไปในตัวเมือง ส่วนผ้าสีๆ ที่อยู่ด้านข้างๆ คือธงมนต์)

วิถี
ผู้คนน้อม-
นำจิตนิ่ง

เดินตลาดเสร็จพวกเราก็เริ่มเที่ยววัดเก่าแก่ของเมืองทิมพู วัดที่ภูฏานห้ามถ่ายรูปด้านใน ค่อนข้างสงบเป็นระเบียบทีเดียว (ห้ามจุดธูปด้านในด้วย) เลยได้แต่ถ่ายภาพรอบๆ เช่นงานปฏิมากรรม ภาพเขียนสี และ ผ้าหลายๆ สีที่ร้อยเป็นกลมๆ ลงจากเพดาน

ปลดปล่อย
เรื่องราว
หลายสิ่ง

ที่ภูฏานศิลปะจะเป็นแนวเล่นสีสันสดใส แดงสด น้ำเงินสด เหลืองสด เขียวสด สลับกันไป ศิลปะจะผสมๆ ระหว่างจีน กับ อินเดีย เพราะมีประเทศเพื่อนบ้านสองประเทศคือจีน(ทิเบต)กับอินเดีย

รู้จริง
เพียงสิ่ง
ลวงตน

ที่นี่เคยมีสงครามใหญ่ครั้งหนึ่งกับแคว้นอัสสัม(อินเดีย) ภาพด้านบนเป็นสถูปร้อยแปดอันที่สร้างรำลึกวีรกรรมของบรรพบุรุษ ณ.จุดยุทธศาสตร์ Dorchula Pass ที่ทำสงครามกับอัสสัมแล้วไม่เสียเอกราช (ชัยภูมิตรงนี้เป็นภูเขาสูงทีเดียว)

เส้นทาง
ชีวิต
คดเคี้ยว

ภาพด้านบนเป็นวิวจากร้านอาหารที่แวะทานกลางวันระหว่างทาง ถนนที่นี่ระหว่างเมืองจะคดเคี้ยวบนภูเขาสูง วันเดินทางวันนี้เจอหมอกหนามองแทบไม่เห็นอะไรเลย (แต่วันเดินทางกลับผ่านเส้นทางนี้โชคดีแดดออกสว่างสดใสทำให้ได้เห็นเทือกเขาหิมาลัย)

หยุดเที่ยว
หยุดความ
สับสน

ตอนเย็นได้มีโอกาสเดินทางไปวัด Chimi Lhakhang ที่ระหว่างทางจะเดินตามคันนาของทุ่นนาขั้นบันได ก็ได้อารมณ์ธรรมชาติอีกแบบนึง (สนุกตอนเดินนี่แหล่ะ) เสร็จแล้วก็เข้าพักโรงแรมริมแม่น้ำพูนาคา เลยมีโอกาสถ่ายภาพดอกไม้สวยๆ พอสมควร

ธรรมชาติ
น้อมนำ
จิตดล

พาพ้น
วังวน
พบธรรม




Create Date : 03 กรกฎาคม 2555

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ