Imagination from the emptiness

" Everything has its beauty but not everyone sees it " -- Confucius ใบไม้ใบบาง สำอางพริ้วไหว เล่นล้อลมไป รื่นใจเบิกบาน วันที่สอง... ไร้นามตื่นเช้ามาด้วยความสดชื่น รีบออกไปถือโอกาสสูดอากาศบริสุทธิ์ ที่อวนด้วยกลิ่นอายพงไพรเล็กๆ ริมระเบียงที่หาไม่ค่อยได้ในเมือง และรีบวิ่งไปที่เรือน internet ตามประสา (ผู้ที่มีงานให้สะสางมาก) โชคดีที่พี่ๆ น้องๆ ที่ทำงานแสนใจดีช่วย clear งานให้ทำให้ทุกอย่างเบาลงกว่าปกติ สราญลมพัด ระบัดแผ่วหวาน ไล้แผ่นผิวธาร เนิ่นนานนิรันดร์ อากาศยามเช้าสบายนัก ผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่านทำให้ทุกอย่างดูนิ่งสงบ ได้เห็นคนงานของรีสอร์ทค่อยๆ เอาเบาะใส่รถเข็นมาวางทีละเบาะๆ คนสวนมาตัดเล็มต้นไม้ และ พนักงานทำความสะอาดมากวาดตามทางเดินทำให้เข้าใจว่าเพราะความพยายามขนาดนี้ไง ถึงทำให้รีสอร์ทดูสวยเฉกเช่นนี้ได้อยู่ทุกวัน นั่งพักกันไหม ปล่อยใจใฝ่ฝัน ผ่านคืนผ่านวัน แบ่งปันเรื่องราว พอได้เวลาพวกเราก็ไปทานอาหารเช้ากัน อาหารเช้ามีหลากหลายพอควรแต่ไร้นามไม่ค่อยได้ถ่ายรูปมาซักเท่าไหร่เพราะมัวแต่เพลิดเพลินกับการเดินตักหลายๆ รอบ (อิอิ) หมดเวลาอาหารก็ไปเข้าร่วมประชุมเรื่องวิสัยทัศน์แล...

" Dignity consists not in possessing honors,   but in the consciousness that we deserve them. " -- Aristotle อิสระ... กางปีกออกแสวงสิทธิ์ พริ้วไหวไปเกินใจคิด เกิดกว่าจิตจักบรรยาย เมื่ออาทิตย์ก่อนบริษัทจัดประชุมประจำปีสำหรับพนักงานระดับบริหารนอกสถานที่ขึ้นที่โรงแรมเอวาซอน แถวๆ ปราณบุรี (จ. ประจวบฯ) เลยได้ถือโอกาสไปพักผ่อนต่างจังหวัดสบายๆ เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน งานนี้ไร้นามรีบเคลียร์งานกันแต่เช้าแล้วก็นั่งรถบัสแสนสบายที่ออกจากบริษัทตั้งแต่บ่าย เสียดายที่สภาพฝนตก และรถขับค่อนข้างช้า กว่าจะถึงที่พักก็เกือบหกโมงเย็น... โค้งรุ้ง... วาดริ้วรับจับความหมาย ระยิบราวดาวพราวพราย ดั่งเป็นนายกาลเวลา โรงแรมเอวาซอน ซ่อนตัวอยู่ลึกพอควรทำให้รถหลงทางไปเล็กน้อย พอมาถึงเราก็พบว่าเป็นโรงแรมที่สวยงามน่าประทับใจ เริ่มตั้งแต่มีลานจอดรถกว้างขวาง พอลงรถก็พบโต๊ะรับรองอยู่กลางแจ้งแล้วก็มีพนักงานน่ารักๆ นำผ้าเย็นและเครื่องดื่ม (อะไรซักอย่าง) ออกมาต้อนรับ ลักษณะอาคารก็ไม่ได้เป็นตึกใหญ่ๆ แต่เป็นอะไรเล็กๆ แยกตัวกันอยู่ดั่งซุกซ่อนอยู่ในพงไพร... ดาราราย... ร่ายมนต์เล่ห์เสน่หา ให้ภาพงามตามตรึงตา...

And that has made all the difference... รุ่งอรุณ... อิ่มอุ่นกรุ่นภาพฝัน ยลหมอกหยอกตะวัน แบ่งปันความรื่นรมย์ วันรุ่งขึ้นพวกเราตื่นกันแต่เช้าเพื่อเข้าคิวอาบน้ำกัน เนื่องจากมีห้องน้ำเพียงห้องเดียว และตอนเช้าก็มีโปรแกรมค่อนข้างแน่นคือต้องไปทานอาหารรวมเป็นเวลา ต่อด้วยการไปปีนเขาชมถ้ำ บรรยากาศตอนเช้าที่นี่สดชื่นมาก อากาสบริสุทธิ์ ลมเย็นๆ มีเสียงสายน้ำไหล ชวนให้รู้สึกสบายใจเป็นยิ่งนัก... ละอองน้ำ... พรมพร่ำฉ่ำชื่นสม เพลินเพลิดเลิศอารมณ์ พร่างพรมภิรมย์ใจ อาหารตอนเช้าก็เป็นข้าวต้มอุ่นๆ โอวันติน ปาท่องโก้ร้อนๆ อร่อยเป็นยิ่งนัก พอทานเสร็จพวกเราก็พร้อมเดินทางด้วยรถ 'บุโรทั่ง' แสนเท่ห์ที่ไม่มีแม้แต่ป้ายทะเบียนคันนี้ หนทางที่ไปก็เป็นเพียงระยะทางใกล้ๆ จึงทำให้พวกเราแม้นั่งกันลำบากหน่อย ก็ยังสนุกสนานเฮฮากันได้ไม่มีปัญหาอะไร... หอมอายดิน... อวนกลิ่นถิ่นที่ใหม่ พาให้ตระหนักใน ความไกลของเส้นทาง จุดหมายถัดไปคือการปีนเข้าไปเที่ยวถ้ำเชลย ระยะทางก่อนถึงถ้ำคือขึ้นเขาไป 400 เมตรถือได้ว่าไม่ไกลเท่าไหร่ ตามเส้นทางก็ร่มรื่นและมีพรรณไม้หลากหลายที่ดูแปลกตาให้ชื่นชมอยู่ตามรายทาง เสียดาย...