Skip to main content

Siem Reap

กลิ่นอายอารยะ
ศิลปะประสมประสาน
สร้างร้อยรอยตำนาน
ให้กล่าวขานถึงรุ่นหลัง

เมื่อสองเดือนก่อนฉันมีโอกาสพาที่บ้านไปเสียมราฐ เพื่อไปดูมรดกโลกในภูมิภาคนี้อีกแห่งหนึ่งนั่นก็คือ นครวัด-นครธม และเนื่องจากทริปนี้มีผู้ใหญ่ไปด้วยเราก็เลยเลือกเดินทางโดยเครื่องบิน ภาพด้านบนและด้านล่างเป็นสนามบินเสียมราฐที่ออกแบบได้เก๋ๆ ให้อารมณ์คล้ายสนามบินสมุย

ดินแดนประวัติศาสตร์
ขีดเขียนวาดเปี่ยมความหลัง
ยิ่งใหญ่ในคราครั้ง
เป็นความหลังอันพร่างพราย

เมืองเสียมราฐนี้ดูจากโบราณสถาน นครวัด-นครธม จะพบว่าเป็นเมืองที่เคยเจริญมากๆ ในอดีต (ประมาณแปดร้อยปีที่แล้ว) แต่ในปัจจุบันกลายเป็นเมืองที่คล้ายๆ อยุธยาบ้านเราคืออนุรักษ์ไว้ให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ข้อดีคือผู้คนอัธยาศัยดีกับนักท่องเที่ยวมาก แทบไม่มีปัญหาอาชญากรรมอะไร

ราตรีก็มาเยือน
คอยย้ำเตือนให้ใจหาย
ทอดถอนใจเสียดาย
ว่าสุดท้ายก็ผ่านวัน

ภาพด้านบนทั้งสองภาพเป็นภาพ Night Market กลางเมืองของที่นี่ บรรยากาศคล้ายสวนจตุจักร รับเงินไทย แต่ถ้าใช้จ่ายด้วยเงินดอลล่าห์จะได้ราคาดีกว่า (ป.ล.ทริปนี้ไม่ได้แลกเงินท้องถิ่นเลยเพราะเมืองนี้เป็นอินเตอร์ รับเงินแทบทุกสกุล ประชากรเค้าแทบทุกคนคิดอัตราแลกเปลี่ยนเก่งมาก)

ผู้คนดิ้นรนไป
ด้วยมีไฟจึงสร้างสรร
จุดเด่นแต่งแต้มพลัน
จนมีวันที่ฟื้นตัว

เขมรเป็นประเทศที่น่าสงสารเพราะผ่านสงครามหนักๆ มาหลายยุคสมัย ไม่ว่าจะเป็นช่วงที่ฝรั่งเศสเข้ามาล่าอาณานิคม จนกระทั่งถึงยุคเขมรแดงที่เอาคนไปฆ่ากันเป็นท้องทุ่ง (ไปดูทุ่งสังหารมาด้วย แต่ขอไม่เอาภาพมาลงเพราะเป็นฉากน่าเศร้าเกินไป) จากเดิมเคยเป็นอาณาจักรใหญ่ก็เลยตกต่ำลงไปมาก

ซากเก่าหมู่ปราสาท
วิจิตรวาดเงาสลัว
มองไปหาได้ทั่ว
ผูกพันพัวถึงบุราณ

ภาพด้านบนที่มีต้นไม้ใหญ่ๆ ขึ้นบนปราสาทคือปราสาทตาพรม ที่หนังฮอลิวู้ดชอบมาฉายหนัง (อยู่ด้านนอกนครวัด-นครธม) กำลังถูกบูรณะขนาดใหญ่และมีช่างศิลป์มาวาดรูปขายนักท่องเที่ยว สมัยก่อนช่างฝีมือจะสลักภาพลงบนหินทำให้ยังสวยงามและทนทานผ่านอายุมาได้หลายร้อยปี
ยิ้มแย้มกับเงาเย้ย
ดั่งว่าเคยสนุกสนาน
วันคืนผันเปลี่ยนผ่าน
ก็ชื่นบานตามทรงจำ

ภาพด้านบนเป็นภาพหน้ายิ้ม ซึ่งมีหลายๆ หน้าที่ปราสาทบายน หนึ่งในปราสาทหลักๆ ในนครธม (นครธมเป็นเหมือนเมืองๆ นึงขนาดใหญ่มากๆ และสร้างไว้เป็นศาสนสถาน) ภาพด้านล่างเป็นภาพนางอัปสราที่มีแกะสลักอยู่รอบๆ ปราสาทนครวัด (ภาพนครวัดเต็มๆ คือภาพด้านบนสุดของ blog นี้) ส่วนภาพล่างสุดของ blog นี้คือภาพบาราย อ่างเก็บน้ำจืดขนาดใหญ่มากๆ ที่สร้างด้วยฝีมือมนุษย์ ใหญ่ขนาดมีเกาะตรงกลางให้พายเรือเข้าไปและในเกาะมีวัดตั้งอยู่ (หลายตารางกิโลเมตร)

เพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียง
สืบสำเนียงการกระทำ
แสนคล้ายเมื่อน้อมนำ
ผ่านเพ้อพร่ำวันเวลา

ด้านบนเป็นไหมของกัมพูชา กรรมวิธีการผลิดและการทอเหมือนการทำในประเทศไทย และประเทศลาวที่เคยไปดู บางทีก็สะท้อนใจว่าประเทศแถบเรามีศิลปะวัฒนธรรมรวม หลายๆ อย่างคล้ายกันมาก ถ้าเป็นเพื่อนบ้านสามัคคีกันดีก็จะเข้มแข็งเลยทีเดียว ในภาพบนกำแพงนครวัดมีภาพจารึกไว้ว่าสยามเราเองกับเขมรเมื่อแปดร้อยปีก่อนเคยรวมกองทัพร่วมมือกัน ช่วยกันไปรบกับชนชาติอื่นที่มารุกราน

เปลี่ยนยุคทันสมัย
สิ่งใหม่ๆ แทรกเข้ามา
คงเหลือเพียงคุณค่า
ที่ตรึงตราให้ได้ยล




Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2557

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...