Skip to main content

Verona


เรื่องราวของความรัก
จารสลักไม่รู้สิ้น
ยามที่เอกกวินทร์
ปรุงประทินแต่งเรื่องราว

คราวนี้ถึงเวลาพาเที่่ยวเมืองเวโรน่ากันบ้าง เมืองเวโรน่ามีชื่อเสียงเพราะเป็นเมืองต้นตำรับที่เป็นแรงบันดาลใจให้เช็คสเปียร์กวีเอกชาวอังกฤษ มาเขียนบทกวีตอนเดินทางมาพักอยู่ที่นี่จนกลายเป็นบทละครอมตะของโลกในเรื่องความรัก คือเรื่อง "โรมิโอ แอนด์ จูเลียส"


จึงเศร้าเคล้ากวี
สร้างชีวีจนพร่างพราว
งามงดดวงดาดาว
แม้แตกร้าวจับต้องใจ


เวโรน่าเป็นเมืองมรดกโลกอีกเมืองหนึ่ง มีย่านเมืองเก่า ถนนคนเดินที่ประกอบไปด้วยตึกโบราณสูงๆ สองข้างทาง (แต่ที่นี่ดูจะบูรณะทาสีสันกันระดับหนึ่ง)  และก็งานศิลปะสวยๆ ตามทางเดิน วันที่ฉันมาเที่ยวเมืองนี้ แสงแดดดีมากทีเดียวเลยถ่ายรูปเล่นกับแสงได้สวยพอสมควร

เงาลวงบ่วงความรัก
ยามจิตภักดิ์จักสั่นไหว
จบสิ้นจินต์แกว่งไกว
ให้ใครใครหวั่นไหวตาม

ด้านบนเป็นภาพกำแพงทางเดินเข้าไปในที่ๆ เค้าว่ากันว่าเป็นจุดที่สร้างจินตนาการว่าเป็นระเบียงหน้าต่างของจูเลียส (ที่โรมิโอมาปีน) ดังนั้นผู้คนมากมายจึงมาสลักชื่อเขียนความรักกันไว้ที่นี่ ด้านในมีกรงเหล็กคล้องกุญแจหลายๆ ดอกคล้ายกับที่เกาหลีตามความเชื่อว่าเพื่อให้สมหวังในความรัก

ปลดปล่อยกลับผ่อนคลาย
รู้สบายไร้รูปนาม
เพียงทราบสิ่งนิยาม
ก็ก้าวข้ามพ้นวังวน

เมืองเวโรน่ามีสิ่งที่น่ารักอีกอย่างคือการให้บริการสาธารณะ ภาพด้านบนเป็นภาพจุดจอดจักรยานให้เช่าของเมืองที่ทำเป็นระเบียบเรียบร้อย และดูดีมีศิลปะ ส่วนภาพด้านล่างเป็นทางเข้าห้องสมุดที่มีให้บริการประชาชน นำตึกเก่ามาดัดแปลงด้านในให้ทันสมัยอย่างดี (แต่ไม่กล้าถ่ายภาพด้านในมา)

พรมพร่างนิรันดร์พราว
หยุดเรื่องราวที่ทุกข์ทน
ตื่นรู้ดูทราบตน
ก็จะพ้นวังวนลวง

ภาพด้านบนเป็นภาพที่ว่าการของเมืองประดับด้วยธงอิตาลี ส่วนภาพด้านล่างคือกำแพงยักษ์ (สูงมากๆ ภาพนี้เลยถ่ายเทียบกับรถบัสคันใหญ่ๆ ให้เห็นว่ารถบัสเหลือคันนิดเดียวไปเลย) กำแพงนี้ล้อมรอบตัวเมืองเก่าของเวโรน่าและส่วนใหญ่เท่าที่เห็นก็ยังคงสภาพดีอยู่ บ่งบอกให้ทราบว่าอิตาลี (ที่เคยเป็นโรมันในยุคอดีต) นั้นเคยรุ่งเรืองยิ่งใหญ่เพียงใด




Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2556

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...