Skip to main content

Kyoto #1


ประวัติศาสตร์...
จารึกร้อยเรื่องราว
ระบายจนพร่างพราว
สกาวในใจชน



ก่อนเดินทางกลับบ้าน ฉันตัดสินใจจับรถไฟชินคันเซ็นความเร็วสูงเดินทางจากเมืองที่ไปทำงานไปยังเกียวโต เมืองที่ฉันอยากไปมานาน ระยะทางประมาณหกร้อยกิโลเมตร แต่ใช้เวลาเดินทางเพียงสามชั่วโมง


ประเพณี...
ขัดเกลาเข้าฝึกฝน
สร้างคนให้เป็นคน
นำดลจนใจงาม



ที่พักของฉันเป็นเรียงกังอยู่ย่าน Ginza ข้างๆ Yazaka Shrine เดี๋ยวค่อยเล่าเรื่องที่พักใน blog หน้า (เพราะตอนไปถึงก็เอากระเป๋าไปฝากแล้วออกเที่ยวเลย) จุดหมายแรกที่ไปก็คือปราสาท Nijo

ความทรงจำ...
ตรงดูไม่มองข้าม
เพียงภาพเงาติดตาม
นิยามแล้วผ่านไป

Nijo Castle เป็นอีกที่หนึ่งที่ลูกค้าญี่ปุ่นแนะนำว่าห้ามพลาดถ้าฉันชอบอะไรที่เป็นวัฒนธรรมญี่ปุ่นจริงๆ ให้ไปให้ได้ และฉันก็ไม่ผิดหวัง ที่นี่ในปราสาทมีทางเดินเป็นพื้นเสียงนกไนติงเกลที่ฉันอยากได้ยินมานาน (ซึ่งเสียงเพราะเหมือนนกร้องจริงๆ) และได้รับการอนุรักษ์เอาไว้เป็นอย่างดี

เสียงดนตรี...
บทกวีอยู่ใกล้ใกล้
ยิ้มแย้มในฤทัย
อิ่มใจกับอารมณ์

เสร็จจาก Nijo ฉันก็เดินทางต่อ ลองนั่งรถเมล์ในโตเกียวไปที่ปราสาท Kinkakuji ที่ๆ เป็นสัญลักษณ์ของเมืองเกียวโต (ดังภาพด้านบน) ฉันเห็นปราสาทนี้บ่อยๆ ในอิกคิวซัง เลยคิดว่าซักวันต้องมาเห็นของจริงให้ได้และในที่สุดก็มาถึง @^_^@

เสี่ยงทาย...
มุ่งหมายถึงสิ่งสม
ตั้งมั่นให้เฉียบคม
แก้ปมให้คลี่คลาย

แล้วฉันก็เดินทางต่อไปที่สวน Zen ที่ก็ได้ UNESCO World Heritage อีกแห่ง -- สวน Ryoan-ji (จริงๆ หลายๆ สถานที่ ที่ฉันไปเยี่ยมในเมืองโตเกียวก็ได้มรดกโลกกันเกือบทั้งนั้น)

ราตรี...
มาเยือนพร้อมความหมาย
ความงามที่เรียบง่าย
ระบายลงคืนวัน

โชคดีที่ทำความรู้จักกับคนไทยในเกียวโต ฉันเลยได้ทราบข้อมูลว่ามีการจัดงาน Light-up แสงสีเสียงตามวัดต่างๆ ตอนกลางคืน ฉันเลยเดินตามมวลชนไปที่วัด Kodai-ji และก็ได้ดูแสงสวยๆ ภูเขาทั้งลูกเล่นกับแสงไฟสีต่างๆ ต้นซากุระกลางคืน หลายสิ่งหลายอย่างตระการตามากกว่าจินตนาการ

พงไพร...
แต้มไว้ด้วยสีสัน
งามงดเกินรำพัน
รังสรรค์ดั่งแดนสรวง

แค่เพียงวันแรกฉันก็มีความทรงจำดีๆ มากมายในเกียวโต ขนมอร่อย บ้านเมืองผสมโบราณๆ และความทันสมัยอย่างลงตัวจนน่ารัก ผู้คนอนุรักษ์ประเพณีของท้องถิ่น ฉันไม่ลังเลเลยที่จะให้คะแนนที่นี่ว่าเป็นสถานที่ ที่ฉันชอบมากๆ ติดหนึ่งในห้าเมืองน่าประทับใจที่ฉันได้เดินทางมาพบเจอ




Create Date : 05 มิถุนายน 2556

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ