เพียงฉันท้าทาย...

นั่งคิดขีดเขียน
เล่าเรียนชีวิต
ลองถูกลองผิด
ลิขิตสิ่งฝัน

ใฝ่ใจศึกษา
พอมากำนัล
เพื่อสิ่งใดนั้น?
เพียงฉันท้าทาย...

ก้าวย่างทางไกล
ใช่ไร้ความหมาย
พ้องเพื่อนมากมาย
สร้างสายสัมพันธ์

ทุกข์สุขหรือเศร้า
หงอยเหงาผกผัน
สดชื่นคืนวัน
แบ่งปันกันไป

จวบจนจบมา
พร้อมกล้าก้าวใหม่
เส้นทางยาวไกล
มิใช่สุดทาง

เล่าเรียนอีกครา
ร่ำลาความว่าง
ในสิ่งที่ต่าง
แผ้วทางนิรันดร์

ทำงานเต็มแรง
เติมแสงใส่ฝัน
เพื่อสิ่งใดนั้น?
เพียงฉันท้าทาย...

หมายเหตุ: ภาพโต๊ะทำงานช่วงปี 2001 สมัยปริญญาเอกปีสอง บ่นๆ กับซุปว่ากลัวปวดมือ ปวดตาเวลาทำคอมพ์เยอะๆ ซุปก็เลยซื้อจอแบน 17" และ Microsoft Natural Keyboard & mouse ให้ สมัยนั้นหรูหราเชียว 

ส่วนบทกลอน จุดประกายมาจาก คนชอบมาถามว่าทำไมไร้นามชอบทำอะไรไม่ค่อยเหมือนใครเช่น เรียนด้านหนึ่งก็เปลี่ยนไปอีกด้านนึง ทำงานด้านนึงก็ไปเรียนอีกด้านนึง... ก็จะบอกว่า... ชอบทำอะไรหลายๆ อย่างแตกต่างกันเพียงเพราะรู้สึกว่ามันสนุก... เพียงเพราะเป็นคนที่ชอบทำอะไรที่รู้สึกว่าท้าทายตัวเอง