~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ลมพัดพา...
เลียบไล้กำแพงหิน
รวบรวมธุลีดิน
คืนถิ่น... ที่จากมา...
โอ้แผ่นพื้น...
ยืนตนเป็นภูผา
ทำเหยียดเทียบเท่าฟ้า
ลืมหล้า... เผ่าพันธุ์ตน...
ฝนพรำพรำ...
ชะล้างทุกแห่งหน
ฝุ่นเอยเพลินเผลอปน
ต้องมนต์... ให้หลงตาม...
ฟ้าสาดแสง...
สำแดงเดชเกรงขาม
ให้น้ำทุกรูปนาม
ครั่นคร้าม.... ระเหยไป...
อนัตตา...
ตรงหน้าอยู่ใกล้ใกล้
ให้ซึ้งตรึงทรวงใน
หากใจ... ยอมเห็นเอง...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นั่งเทียนเขียน...
ดั่งว่าไร้จุดหมาย
รำพันสิ่งมากมาย
ระบาย... สื่อสิ่งฝัน...
กระดาษขาว...
ว่างเปล่าแสนงามนั่น
ขีดเขียนลงกำนัล
รำพัน... ร้อยเรื่องราว...
- แต่งปี 2549
ลมพัดพา...
เลียบไล้กำแพงหิน
รวบรวมธุลีดิน
คืนถิ่น... ที่จากมา...
โอ้แผ่นพื้น...
ยืนตนเป็นภูผา
ทำเหยียดเทียบเท่าฟ้า
ลืมหล้า... เผ่าพันธุ์ตน...
ฝนพรำพรำ...
ชะล้างทุกแห่งหน
ฝุ่นเอยเพลินเผลอปน
ต้องมนต์... ให้หลงตาม...
ฟ้าสาดแสง...
สำแดงเดชเกรงขาม
ให้น้ำทุกรูปนาม
ครั่นคร้าม.... ระเหยไป...
อนัตตา...
ตรงหน้าอยู่ใกล้ใกล้
ให้ซึ้งตรึงทรวงใน
หากใจ... ยอมเห็นเอง...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
นั่งเทียนเขียน...
ดั่งว่าไร้จุดหมาย
รำพันสิ่งมากมาย
ระบาย... สื่อสิ่งฝัน...
กระดาษขาว...
ว่างเปล่าแสนงามนั่น
ขีดเขียนลงกำนัล
รำพัน... ร้อยเรื่องราว...
- แต่งปี 2549
Comments