Skip to main content

Stray Birds

1.

STRAY birds of summer
come to my window
to sing and fly away.

And yellow leaves of autumn,
which have no songs,
flutter and fall there with a sigh.

-- Rabindranath Tagore


นกเถื่อนแห่งฤดูร้อน
พากันมาเกาะตรงขอบหน้าต่าง
ส่งเสียงจู๋จี๋ ..... จู๋จี๋
แล้วก็บินต่อไป

ส่วนใบไม้สีเหลืองแห่งฤดูใบไม้ร่วง
ซึ่งเงียบงันโดยวิสัย
ปลิวว่อนแล้วหล่นลงตรงนั้น
พร้อมด้วยการทอดถอนใจ

-- ปรีชา ช่อปทุมมา



๏ นกเถื่อนแห่งฟากฟ้า.......คิมหันต์
ผ่านเกาะหน้าต่างฉัน.........ขับร้อง
เจื้อยแจ้วเสร็จพากัน..........บินจาก วสันต์ฤๅ
งันเงียบใบไม้พ้อง...........ผลัดพร้อมถอนใจ ๚

-- ไร้นาม



2.

O TROUPE of little vagrants of the world,
leave your footprints in my words.

-- Rabindranath Tagore


โอ้, ผู้ท่องไปทั่วโลก
โปรดประทับรอยเท้า ลงบนถ้อยวาทีข้าด้วยเถิด

-- ปรีชา ช่อปทุมมา



๏ โอ้หมู่ผู้ท่องแล้ว...........ทั่วภพ
เร่เรื่อยผ่านประสบ...........โลกหล้า จิต
จึงนอบน้อมนบ.............รอยบาท ท่านนา
จารึกลงวจีข้า................สลักร้อยรอยเดิน ๚

-- ไร้นาม





45

He has made his weapons his gods.
When his weapons win, he is defeated himself.

-- Rabindranath Tagore


๏ ทุกศึกรบสยบด้วย..........อาวุธ
จึงเทิดค่าปานประดุจ..........เทพไท้
เครื่องมือเยี่ยมสัปยุทธ์.........เพียงพึ่ง ชนะเฮย
หลงผิดติดฝีมือไร้............พ่ายแพ้ภัยตน ๚

-- ไร้นาม





89

THE scabbard is content to be dull
when it protects the keenness of the sword.

-- Rabindranath Tagore


๏ ปลอกดาบใช่ไร้ค่า.......ราคา
ฝักทื่อเพราะเมตตา.........ห่อหุ้ม
คอยปกปักษ์รักษา.........ใบดาบ
พึงสละตนเพื่อสุ้ม.........ซ่อนล้ำคมใน ๚

-- ไร้นาม





191

THE bow whispers to the arrow
before it speeds forth--
"Your freedom is mine."

-- Rabindranath Tagore


๏ ก่อนลูกศรพุ่งพริ้ว..............ปลิวไป
อิสรภาพไม่ไกล.................ไขว่คว้า
คันธนูฝากความนัย...............กระซิบว่า
ไปเถิดเพราะตัวข้า................ก็ได้เสรี ๚

-- ไร้นาม





257

I LIVE in this little world of mine
and am afraid to make it the least less.
Lift me into thy world and
let me have the freedom gladly to lose my all.

-- Rabindranath Tagore


๏ โลกใบเล็กโอบล้อม........ห้อมฉัน
จนรักษ์ด้วยกลัวมัน..........มอดมล้าง
โปรดเถิดเปิดวิสัยกัน.........ด้วยโลก เธอเอย
ให้อิสระเสรีสร้าง............สละสิ้นสิ่งตรวน ๚

-- ไร้นาม

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...