@}---,---'---- @}---,---'----
ราตรีที่เงียบเหงา
ยามโลกเศร้าไร้ซึ่งแสง
เมฆาเจ้าจำแลง
เข้าแทรกแทรงแสงแห่งดาว
ลมเอยรำเพยพัด
โบกสะบัดบนห้วงหาว
ปลดปล่อยมวลดาดาว
ให้แสงพราวส่องต้องดิน
นับแสนนับล้านดวง
ให้โชติช่วงไม่มีสิ้น
จนโลกงามเกินจินต์
ถ้วนทั่วถิ่นแดนดินไทย
-- 2549
@}---,---'---- @}---,---'----
ราตรีเคยเงียบเหงา
โลกเคยเศร้าไร้สิ้นแสง
เมฆาเคยจำแลง
เข้าแทรกแทรงบังแสงดาว
พอลม...รำเพยพัด
โบกสะบัดบนห้วงหาว
ปลดปล่อยมวลดาดาว
ให้แสงพราวส่องต้องดิน
นับแสนนับล้านดวง
จนโชติช่วงไม่มีสิ้น
ส่องโลกงามเกินจินต์
ถ้วนทั่วถิ่นแดนดินไทย
นี่เป็นปรากฎการณ์
หนึ่งตำนานของยุคใหม่
เมฆหมอกความมืดใด
ไม่อาจใช้ปิดใจคน...
-- 2562
@}---,---'---- @}---,---'----
ราตรีที่เงียบเหงา
ยามโลกเศร้าไร้ซึ่งแสง
เมฆาเจ้าจำแลง
เข้าแทรกแทรงแสงแห่งดาว
ลมเอยรำเพยพัด
โบกสะบัดบนห้วงหาว
ปลดปล่อยมวลดาดาว
ให้แสงพราวส่องต้องดิน
นับแสนนับล้านดวง
ให้โชติช่วงไม่มีสิ้น
จนโลกงามเกินจินต์
ถ้วนทั่วถิ่นแดนดินไทย
-- 2549
@}---,---'---- @}---,---'----
ราตรีเคยเงียบเหงา
โลกเคยเศร้าไร้สิ้นแสง
เมฆาเคยจำแลง
เข้าแทรกแทรงบังแสงดาว
พอลม...รำเพยพัด
โบกสะบัดบนห้วงหาว
ปลดปล่อยมวลดาดาว
ให้แสงพราวส่องต้องดิน
นับแสนนับล้านดวง
จนโชติช่วงไม่มีสิ้น
ส่องโลกงามเกินจินต์
ถ้วนทั่วถิ่นแดนดินไทย
นี่เป็นปรากฎการณ์
หนึ่งตำนานของยุคใหม่
เมฆหมอกความมืดใด
ไม่อาจใช้ปิดใจคน...
-- 2562
@}---,---'---- @}---,---'----
Comments
โลกเคยเศร้าไร้สิ้นแสง
เมฆาเคยจำแลง
เข้าแทรกแทรงบังแสงดาว
พอลม...รำเพยพัด
โบกสะบัดบนห้วงหาว
ปลดปล่อยมวลดาดาว
ให้แสงพราวส่องต้องดิน
นับแสนนับล้านดวง
จนโชติช่วงไม่มีสิ้น
ส่องโลกงามเกินจินต์
ถ้วนทั่วถิ่นแดนดินไทย
นี่เป็นปรากฎการณ์
หนึ่งตำนานของยุคใหม่
เมฆหมอกความมืดใด
ไม่อาจใช้ปิดใจคน...
-- 2562
เคยคิดหรือไม่
คว่ำบาตรทำไม
เมินใส่ประชา
ก่อนเคยให้เสียง
หล่อเลี้ยงนานมา
ต้องเสียน้ำตา
หมดค่าเคยมี...
-- 2549
[ต่อ /2562]
สิบปีผ่านไป
ยังไร้ศักดิ์ศรี
จึงหมดหน้าที่
ไม่มีประชา...