Skip to main content

Tokyo 2023



ย้อนมา
อีกครา
ตามหาฝัน...




ทริปคราวนี้มาพักที่โตเกียว 2 คืน หลักๆ เลยคือมาเยี่ยมเพื่อนๆ สมัยเรียน และ สมัยทำงาน และ มีเวลาว่างระหว่างนัดเพื่อนแวะชมที่โนี่นที่นี่นิดหน่อยเลยถือโอกาสเยี่ยมชมมรดกโลกของโตเกียวที่ยังเที่ยวไม่ครบอีกเล็กน้อย (อาคารด้าน National Museum of Western Art ที่ สวน Ueno)



มุ่งมัน
ก็พลัน
สัมผัสถึง...



ไม่ได้กลับมาโตเกียวสิบปีพบว่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย คือคนเที่ยวส่วนที่เป็นส่วนทันสมัยมากขึ้น แต่คนเที่ยวส่วนที่เป็นศิลปะวัฒนธรรมน้อยลงอย่างน่าตกใจ วัดบางแห่งเงียบสงบมากๆ พิพิธภัฑณ์ หรือพระราชวังที่เปิดฟรีก็แทบไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว แต่ถ้าไปเดินย่านชิบูย่า ชินจูกุ คนจะเยอะ



เทคโนโลยี
ยุคใหม่
มาตราตรึง...



มาเที่ยวคราวนี้โชคดีเพื่อนช่วยจองโอกามาเสะร้านดังให้ เลยได้มีโอกาสทานโอกามาเสะเสริฟปลาดิบตามใจเชฟทีละเมนู pairing กับสาเกหลากหลาย เป็นประสบการณ์ใหม่ที่ยังไม่เคยมาลองที่ญี่ปุ่น สิ่งที่ยังเหมือนเดิมที่ประเทศนี้คืออาหารอร่อย ผู้คนอัทยาศัยดีเช่นเดิม



ผสมซึ่ง
ศิลปะเก่า
เงาบุราณ...



ตอนมาเยี่ยมชม East Garden of the Imperial Palace ที่สำนักพระราชวังญี่ปุ่นเปิดให้ชมฟรี เค้ามีช่วงปิดถนนในนั้นแล้วขบวนรถม้าก็ผ่านเป็นแนวยาวไปแป๊บนึงไม่รู้ขบวนอะไรและพอนึกได้ว่าน่าจะถ่ายรูปก็เหมือนจะถ่ายส่วนหลักๆ ไม่ทัน และก็ลืมบรรยายภาพบนๆ ว่ามีทริปไปเยี่ยมชมภาพศิลป์แนว impressionist ของโมเน่ และ ไปดูดิจิทัลอาร์ท 3 มิติ ที่ชินจูกุ



อิ่มอุ่น ละมุนมอง
ท่วงทำนอง ของตำนาน
ภาพงาม ของวันวาร
สลักจาร ผ่านทรงจำ



ภาพสุดท้ายนี่เก๋หน่อยคือถ่ายภาพจากจุดตั้งกล้องมือถือถ่ายภาพ ที่เพื่อนวิจารณ์ว่าถ้าให้วางตั้งแบบนี้ที่เมืองไทยกล้องอาจจะหายแต่คนญี่ปุ่นเค้าจะมีมารยาท ทั้งเข้าคิว ทั้งวางของแล้วไม่หาย ตามสถานที่ท่องเที่ยวตอนนี้มีแบบนี้ให้เป็นระยะๆ ซึ่งไอเดียดีและเป็นมุมวิวสวยใช้ได้เลย

Comments

Popular posts from this blog

Saraburi

อุ่นไอแดดแผดริ้วไล้ผิวโลก ลบทุกข์โศกวาดสิ่งใหม่ใส่เติมฝัน เปิดท้องฟ้าจากมืดมิดพลิกงามพลัน สมเฉกชั้นธรรมชาติวาดระบาย เมื่อเดือนก่อนได้มีโอกาสไปทำบุญที่สระบุรีและแวะเที่ยวฟาร์มโชคชัยกับทาง Software Park และ สวทช. ตอนทำบุญก็ทำบุญเพลินไปเล็กน้อยเลยไม่ได้ถ่ายภาพมา เพิ่งรู้ตัวว่าควรถ่ายรูปบ้างก็ตอนเที่ยวฟาร์มโชคชัยดังนั้น Blog คราวนี้เลยมีแต่ภาพฟาร์มโชคชัยเป็นหลักนะคะ หมู่ปักษาโบยบินบนห้วงฟ้า ยึดนภาดั่งเช่นเป็นจุดหมาย สร้างเสรีเป็นของตนจนปล่อยคลาย ไม่เสียดายพื้นดินบินขึ้นไป ฟาร์มโชคชัยจัดไว้ดีพอสมควรคือแบ่งทัวร์เป็นกลุ่มๆ แล้วนั่งรถไปชมจุดการแสดงประกอบการบรรยายเป็นจุดๆ และให้เวลาเดินในแต่ละจุดพอสมควร ทำให้ได้สัมผัสชีวิตการทำฟาร์มโคนมแบบมีกลิ่นอาย Cowboys เล็กๆ เพราะมีการแสดงการดูแลฝูงวัวและอื่นๆ ให้ได้ชม ธรรมชาติวาดไว้ใส่ชีวิต ขีดลิขิตความงามตั้งแต่ไหน เพียงปลดปล่อยสายตาทอดออกไป อยู่ใกล้ๆ ไม่ไกล... ความงดงาม ส่วนที่ฉันชอบที่สุดในการเที่ยวฟาร์มคือการไปดูสวนสัตว์(เด็กๆ) และได้ให้อาหารสัตว์ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลองป้อนนมน้องวัวที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่กี่วัน คนคิดทำฟาร์มฉลาดทีเดียวที่ทำให้น้องวัวม...

เส้นทางเจ้าหนอน

1. กลอน 6 ๏ หนอนน้อยน้อยอ้วนท้วนใส เกิดใหม่ใบเจาะเลาะหม่ำ ท้องกิ่วหิวบอกออกทำ กินนำหม่ำเอื่อยเรื่อยมา ๚ 2. โคลง 5 พัฒนา ๏ ฝนตกแล้ว..........แดดออก ฟ้าเปลี่ยนหลอก......ไม่ล้า สิ่งภายนอก...........ไร้ค่า เพียงท้องท้า..........หม่ำไว ๚ 3. อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ๏ สัญชาตญาณพา......คณนาสิหายไป หมดแล้วก็ใบใหม่.......พละไร้มิหยุดลง ๚ 4. กาพย์ยานี 11 ๏ เพียรเอยหนอนเพียรทาน.......หม่ำอาหารอย่างมั่นคง กล้อนกัดแทะบรรจง..............เจตจำนงค์มิหลงไป ๚ 5. โคลง 4 สุภาพ ๏ คนเห็นหนอนเกลียดด้วย......กินใบ กำจัดเจ้าทันใด...................ไม่เลี้ยง ผลาญชีวิตปลิดไป...............สมจิต สร้างสิทธิ์ให้หนอนเพี้ยง.........หลบหน้าหลีกไป ๚ 6. ร่ายสุภาพ ๏ หนอนน้อยหลบหลีกมา......ตั้งตาเพียรหม่ำไป...........คนใจร้ายมิสน ตัวตนสำคัญกว่า.................คุณค่าคือเติบโต............ไม่โลเลไม่ท้อ ไม่หยุดเพื่อตัดพ้อ...............ดั่งท้าชะตา ตนเฮย ๚ 7. กลอน 7 ๏ ถึงจุดหยุดหม่ำเจ้าพลันห่อ ถักทอดักแด้ดั่งแพรไหม หลบลี้หนีหายสลายไป เป็นเพียงกลุ่มใยสายบางบาง ๚ 8. โคลงดั้นวิวิธมาลี ๏ วันคืนผันผ่านแล้ว..........แคล้วไป ใยห่อค...

Bhutan #1

ดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า ลมหายใจฟาดผ่านท้องนภา สร้างเมฆาลงมาปกพื้นดิน ให้จิตจินต์เกินกว่าพร่ำรำพัน หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการทำความสะอาดบ้านหลังน้ำท่วม ฉันเลยชวนคุณแม่ไปหาที่พักผ่อนร่างกายในดินแดนแห่งมังกรสายฟ้า (ประเทศภูฏาน) ที่ๆ อากาศน่าจะดีกับสุขภาพเพราะอยู่ในปุยเมฆที่ศาสตร์ทางจีนเชื่อว่าเป็นลมหายใจมังกร เมื่อนกยักษ์บินโฉบผ่านเทือกเขา ก็เห็นเงาสะท้อนภาพสุขสันต์ เทือกเขาเขียวหมอกสีขาวนับอนันต์ เป็นของขวัญธรรมชาติในแดนดิน สนามบินแห่งชาติพาโร เป็นสนามบินที่ได้ชื่อว่าน่ากลัวที่สุด ตอนแรกฉันแปลกใจที่คุณกัปตันจอดเครื่องบินรออยู่ที่ประเทศบังคลาเทศอยู่นานหลายชั่วโมง แต่แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเครื่องบินกำลังจะบินลงสนามบินและเห็นปีกเครื่องบินเฉียดเทือกเขาหิมะลัยฝ่ามวลเมฆลงจอดในพื้นที่เล็กๆ ที่เค้าบอกว่าเป็นที่กว้างที่สุดในภูฏาน (เลยมาทำสนามบินนานาชาติ) ดังภาพประกอบด้านบนๆ สายน้ำสีมรกตระรินไหล ผ่านพงไพรก่อเริ่มเกิดทรัพย์สิน ให้ผู้คนบนเขาเข้าทำกิน ตั้งฐานถิ่นนานมาจนน่าชม ประเทศภูฏานมีภูเขาสีเขียวๆ ต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดเยอะมาก ภาพด้านบนๆ ที่ไม่ค่อยมีต้นไม้คือบริ...